라틴어 문장 검색

toto me oppido exanimatum quaerere.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 216)
Ergo propterea te sedulo Et moueo, et hortor, ne cuiusquam misereat, Quin spolies, mutiles, laceres, quemque nacta sis.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 1, scene 18)
Qua me propter exanimatum citius eduxi foras.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 3, scene 34)
"Mi Pamphile," inquam, "amabo, Quid exanimatus es, obsecro?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 5, scene 357)
Et illam miseram, quam ego nunc intus scio esse exanimatam metu, Consolare:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 3, scene 3104)
Nam quae haec anus est exanimata, a fratre quae egressa est meo?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 111)
Cum Troia Achilles exanimata sequens impingeret agmina muris, milia multa daret leto, gemerentque repleti amnes, nec reperire viam atque evolvere posset in mare se Xanthus, Pelidae tunc ego forti congressum Aenean nec dis nec viribus aequis nube cava rapui, cuperem cum vertere ab imo structa meis manibus periurae moenia Troiae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 32:6)
Da sternere corpus loricamque manu valida lacerare revulsam semiviri Phrygis et foedare in pulvere crinis vibratos calido ferro murraque madentis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 4:10)
Cur me querelis exanimas tuis?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 171)
socerum et scelestas falle sorores, quae velut nactae vitulos leaenae singulos eheu lacerant:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 119)
Miserarum est neque amori dare ludum neque dulci mala vino lavere, aut exanimari metuentis patruae verbera linguae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 121)
siquis infamem mihi nunc iuvencum dedat iratae, lacerare ferro et frangere enitar modo multum amati cornua monstri.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 2715)
mox ubi lusit satis, "abstineto" dixit "irarum calidaeque rixae, cum tibi invisus laceranda reddet cornua taurus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 2723)
Quem tulit ad scaenam ventoso Gloria curru, exanimat lentus spectator, sedulus inflat:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 163)
' avidos vicinum funus ut aegros exanimat mortisque metu sibi parcere cogit, sic teneros animos aliena opprobria saepe absterrent vitiis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 3:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION