라틴어 문장 검색

aut meus excusat caros ita candor amicos, utque habeant de me crimina nulla, favet, sint hi contenti venia, iactentque licebit purgari factum me quoque teste suum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 212)
ipse ego quod primo scripsi sine nomine vobis, vix excusari posse mihi videor, sed pavor attonito rationis ademerat usum, cesserat omne novis consiliumque malis, fortunamque meam metuens, non vindicis inani, terrebar titulo nominis ipse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 623)
Iuppiter hanc lenit factumque excusat amore,
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권415)
missos quoque Iuppiter ignes excusat precibusque minas regaliter addit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 32:2)
At Clytien, quamvis amor excusare dolorem, indiciumque dolor poterat, non amplius auctor lucis adit venerisque modum sibi fecit in illa.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 24:1)
Sed Venulus Turni postquam mandata peregit auxilium petiit, vires Aetolius heros excusat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 56:4)
ergo ut defendi nullo mea posse colore, sic excusari crimina posse puto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 931)
qua potes, excusa, nec amici desere causam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 932)
Threicio Scythicoque fere circumsonor ore, et videor Geticis scribere posse modis, crede mihi, timeo ne sint inmixta Latinis inque meis scriptis Pontica verba legas, qualemcumque igitur venia dignare libellum, sortis et excusa condicione meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1427)
Siqua meis fuerint, ut erunt, vitiosa libellis, excusata suo tempore, lector, habe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 11)
mille tamen causas scribendo vince frequenter, excusem ne te semper, amice, mihi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 710)
“in ipso complacuit omnem plenitudinem habitare et per eum reconciliare omnia in ipsum, pacificans per sanguinem crucis eius, sive quae in terris sive quae in caelis sunt” (Col 1,19-20).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 133:3)
Volteium mane Philippus vilia vendentem tunicato scruta popello occupat et salvere iubet prior, ille Philippo excusare laborem et mercennaria vincla, quod non mane domum venisset, denique quod non providisset eum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 744)
multa quidem dixi cur excusatus abirem;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 92)
sed quia interim excusantur haec vitia aut consuetudine aut auctoritate aut vetustate aut denique vicinitate virtutum (nam saepe a figuris ea separare difficile est), ne qua tam lubrica observatio fallat, acriter se in illud tenue discrimen grammaticus intendat, de quo nos latius ibi loquemur, ubi de figuris orationis tractandum erit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 153:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION