도구

도구

라틴어 문장 검색

Philosophus ait:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 191:1)
Illos autem in se latrantes philosophus intuens:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:8)
Volens itaque rex quae sibi relata erant turpia verane an fictafuissent cognoscere, ad philosophum properavit inquirens quid de se philosophusdixerit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:12)
--Perceptis itaque philosophi verbisrex ait complicibus suis:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:30)
Alius philosophus:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 216:1)
XXXII. Exemplum de philosopho per cimiterium transeunte.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 223:1)
Dictum est de quodam philosopho quod per antiquum transiens cimiteriumlaminam vidit marmoream cuiusdam mortui cineribus superpositam;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 224:1)
Relectis iterum et iterum versibus istis, saecularibus postpositis, factusest heremita philosophus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 227:1)
Ad quam plurimi convenerunt philosophi, de quibusunus ait:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 229:2)
Sed de triginta duobus philosophis circumstantibus quid quisque de potentissimorege dixerit, memoriae longum est reducere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 238:1)
(6) Ulterius etiam hoc videtur de anima rationali, quia dicit Philosophus, quod intellectus noster est cum continuo et tempore.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 7:1)
(7) Item, dicit Philosophus, quod anima est instrumentum inteligentiae et quod intelligentia imprimit in eam et illuminat eam;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 8:1)
Similiter igitur erit in intelligentia et anima, quando intelligentia distat et imprimit in animam rationalem, secundum locum distans ab ea. Non enim philosophice dici potest, quod intelligentia veniat inferius, quia secundum Philosophum intelligentia in orbe est et numeratur ad numerum orbium vel ad numerum motuum orbis, et ipse orbis motus, sicut dicit Aristoteles, componitur ex intelligentia movente et circulo caelesti, qui movetur.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 8:13)
(10) Item, Boethius in V De consolatione philosophae loquitur de casu et fortuna, quae causantur ex duabus causis per se concurrentibus, sicut quando aliquis intendit suffodere thesaurum et postea alius in eodem loco intendit fodere sepulcrum, consequitur ex fortuna inventio thesauri, et sic fortuna causatur ex duabus causis per se concurrentibus, ut dicit Boethius;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 11:1)
(13) Ad dictum Gregorii dicendum est, quod ipse loquitur de fato, secundum quod a quibusdam philosophis et haereticis necessitatem rebus imponere dicebatur, secundum quod dicit poeta de Paride:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 15:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION