도구

도구

라틴어 문장 검색

quia quasi per somnium inluditur, qui temtatus inmunditia, ueris imaginibus in cogitatione inquinatur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 9:17)
Ima uidebatur talis inludere palla:
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 414)
iam omnibus locis ceditur nequiquam Sempronio consule obiurgante atque hortante.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 409:1)
At pol qui certa res hanc est obiurgare, quae me hodie advenientem domum noluerit salutare.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 2, scene 2122)
Recte obiurgat.
(티투스 마키우스 플라우투스, Curculio, act 1, scene 334)
ne sis me obiurga, hoc non voluntas me impulit.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 2, scene 295)
Quin non obiurgo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 2, scene 297)
si quid scis me fecisse inscite aut improbe, si id me non accusas, tute ipse obiurgandus es.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 1, scene 289)
sed tu obiurgans me a peccatis rapis deteriorem in viam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 3, scene 271)
Illuditur enim visu oculorum, illuditur auditu aurium;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 4:15)
ibit et inluserit hoc est 'ibit et inludet', tempus pro tempore:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 5911)
inludere capto et 'inludo tibi' dicimus, ut hoc loco, et 'inludo te', ut verbis virtutem inlude superbis, et 'inludo in te'. simile est et 'insulto'. quidam 'inludere' per ludum ac iocum saevire in iniuriam alicuius intellegunt, ut silvestres uri adsidue capraeque sequaces <inludunt>. 'capto' autem, quod ita Troiani putabant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 643)
Nam cum adversarii et obtrectatores M. Caeli, quoniam erat pulchro corpore, formam eius et faciem in suspiciones inpudicitiae accerserent, inludens Cicero tam absurdam criminationem, quod formam, quam natura fecerat, vitio darent, eodem ipso errore quem inludebat sciens usus est et non paenitet, inquit, M. Caelium, non deformem esse natum, ut vel hac ipsa re, quod ita dicebat, obprobraret adversariis ac per facetias ostentaret facere eos deridiculum, quod proinde Caelio formam crimini darent, quasi arbitrium eius fuisset, quali forma nasceretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 12:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION