라틴어 문장 검색

'Minime mirum,' inquit Antonius 'si ista res adhuc nostra lingua inlustrata non est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 55:1)
qui ita creber est rerum frequentia, ut verborum prope numerum sententiarum numero consequatur, ita porro verbis est aptus et pressus, ut nescias, utrum res oratione an verba sententiis inlustrentur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 56:1)
] Ea vero quem ad modum inlustrentur, praesto est, qui omnis docere possit, qui hoc primus in nostros mores induxit, qui maxime auxit, qui solus effecit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 121:3)
'Et quidem' inquit Catulus 'haudquaquam id est difficile Crasso, qui et, quod disci potuit de iure, didicit et, quod eis, qui eum docuerunt, defuit, ipse adferet, ut, quae sint in iure, vel apte discribere vel ornate inlustrare possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 143:1)
qui illi sedis et quasi domicilia omnium argumentorum commonstret et ea breviter inlustret verbisque definiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 162:3)
" Arguta etiam significatio est, cum parva re et saepe verbo res obscura et latens inlustratur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 268:1)
Hae duae partes, quae mihi supersunt, inlustrandae orationis ac totius eloquentiae cumulandae, quarum altera dici postulat ornate, altera apte, hanc habent vim, ut sit quam maxime iucunda, quam maxime in sensus eorum, qui audiunt, influat et quam plurimis sit rebus instructa;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 91:2)
itaque ornavit et inlustravit doctrinam illam omnem rerumque cognitionem cum orationis exercitatione coniunxit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 141:3)
sed certe ut eae partes fuerunt tuae, de inlustranda oratione ut diceres, et eras ipse iam ingressus atque in quattuor partis omnem orationis laudem discripseras, cum de duabus primis nobis quidem satis, sed, ut ipse dicebas, celeriter exigueque dixisses, duas tibi reliquas feceras, quem ad modum primum ornate, deinde etiam apte diceremus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 144:3)
Tria sunt igitur in verbo simplici, quae orator adferat ad inlustrandam atque exornandam orationem:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 152:2)
Quod enim declarari vix verbo proprio potest, id translato cum est dictum, inlustrat id, quod intellegi volumus, eius rei, quam alieno verbo posuimus, similitudo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 155:4)
quae et in exponenda re plurimum valent et ad inlustrandum id, quod exponitur, et ad amplificandum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 202:2)
His fere luminibus inlustrant orationem sententiae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 205:7)
ergo ad dilucide narrandum eadem illa superiora explanandi et inlustrandi praecepta repetemus, in quibus sit brevitas ea quae saepissime in narratione laudatur, de qua supra dictum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 9장 2:1)
Verba po- nenda sunt, quae vim habeant inlustrandi nec ab usu sint abhorrentia, gravia plena sonantia, iuncta facta cognominata, non vulgaria supralata in primisque translata.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 15장 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION