도구

도구

라틴어 문장 검색

Audita reisinceritate philosophus pietate commotus ait:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:36)
Iuvenis autem quod philosophus eiiusserat egit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:39)
Mane autem facto venit philosophus ad iustitiam.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:40)
Quem postquamvidit iustitia, ut sapientem et philosophum vocavit vocatumque iuxta sesedere fecit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:41)
24]tibus iustitia ait philosopho quod causas eorum audiret etinde iudicium faceret.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:45)
Inde philosophus:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:46)
Et hoc modo iuvenisevasit sensu philosophi.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:54)
Finitis placitis iuvenis philosopho grates reddidit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:55)
Tunc philosophus ait illi:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:56)
Nunquamne illud philosophi audisti:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:57)
Cui philosophus:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:61)
Tale iudicium apparet esse philosophi, et hoc est gratia Dei et merito vocatus est hoc nomine Auxilium Miserorum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:64)
Adductis omnibus rex philosophum qui vocabatur Auxilium Miserorum cum aliissapientibus ad se vocavit eisque accusatoris vocem et accusati audire etenodare praecepit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:24)
Philosophus hoc audiens commotus pietate pauperem adse vocavit et ait ei secrete:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:25)
Inde philosophus ad regem:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:30)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION