라틴어 문장 검색

Igitur uti est ad intellectum ratiocinatio, ad id quod est id quod gignitur, ad aeternitatem tempus, ad punctum medium circulus, ita est fati series mobilis ad prouidentiae stabilem simplicitatem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:6)
Num igitur ea mentis integritate homines degunt ut quos probos improbosue censuerunt eos quoque uti existimant esse necesse sit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:5)
aliter enim ac sese res habeat arbitrari ab integritate scientiae credis esse diuersum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:16)
aliter enim essent figmentum intellectus;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 6 41:3)
Sicut enim Deus aeterno intellectu potest nova intelligere, licet illa respectu sui non sint nova, sic aeterna voluntate potest nova agere.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 78:3)
Nec credas quod philosophus qui vitam suam posuit in studio sapientiae, contradixit veritati fidei catholicae in aliquo, sed magis studeas, quia modicum habes intellectum respectu philosophorum qui fuerunt et sunt sapientes mundi, ut possis intelligere sermones eorum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 13 90:3)
Optima autem virtus hominis ratio et intellectus est;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:6)
Ergo summum bonum quod est homini possibile debetur sibi secundum intellectum.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:8)
tantum enim sunt dediti sensibus quod non quaerunt quod est bonum ipsius intellectus.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:10)
” Divinum autem in homine vocat intellectum;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:13)
si enim in homine aliquid divinum est, dignum est quod hoc sit intellectus.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:14)
Summum autem bonum quod est homini possibile secundum potentiam intellectus speculativam est cognitio veri et delectatio in eodem.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:2)
Unde ex hoc quod intellectum delectat intellegentem vult Philosophus in XI.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:7)
Metaphysicae quod intellectus primus vitam habet voluptuosissimam.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:8)
Item, summum bonum quod est homini possibile secundum intellectum practicum est operatio boni et delectatio in eadem.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION