도구

도구

라틴어 문장 검색

Non ancilla tuum iecur ulceret ulla puerueintra marmoreum uenerandi limen amici,ne dominus pueri pulchri caraeue puellaemunere te paruo beet aut incommodus angat.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1834)
Scire uelis, mea cur ingratus opuscula lector laudet ametque domi, premat extra limen iniquus;
(호라티우스의 첫번째 편지, 1918)
dein Gnatia Lymphisiratis exstructa dedit risusque iocosque,dum flamma sine tura liquescere limine sacropersuadere cupit.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장63)
Licet parvulus ex collo pendeat nepos, licet sparso crine et scissis vestibus ubera, quibus nutrierat, mater ostendat, licet in limine pater iaceat, per calcatum perge patrem, siccis oculis ad vexillum crucis vola!
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 2:18)
Caro fragilis et cinis futura post modicum pugnat sola cum pluribus.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 3:12)
"Quia cinerem quasi panem manducavi et potionem meam cum fletu miscebam?"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 12:7)
Memento, quoniam in medio laqueorum ambulas et multae veteranae virgines castitatis indubitatam in ipso mortis limine coronam perdidere de manibus.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 23:11)
nunc in sacco et cinere formonsae volunt videri et in gehennae ignis cum ieiuniis et pedore descendere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 4:5)
Iacebat in terra, volutabatur in cinere et oblitus regiae potestatis lumen quaerebat in tenebris illumque tantum respiciens, quem offenderat, lacrimabili voce dicebat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:8)
In cineres ac favillas sacrae quondam ecclesiae conciderunt et tamen studemus avaritiae.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 5:4)
nunc sportula primo limine parva sedet turbae rapienda togatae;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I34)
agnitus accipies, iubet a praecone vocari ipsos Troiugenas, nam vexant limen et ipsi nobiscum,
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I36)
experiar quid concedatur in illos, quorum Flaminia tegitur cinis atque Latina.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I76)
sed more sinistro exagitata procul non intrat femina limen:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II53)
"non est Romano cuiquam locus hic, ubi regnat Protogenes aliquis vel Diphilus aut Hermarchus, qui gentis vitio numquam partitur amicum, solus habet, nam cum facilem stillavit in aurem exiguum de naturae patriaeque veneno, limine summoveor, perierunt tempora longi servitii;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III51)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION