도구

도구

라틴어 문장 검색

pater inter hos L. Quinctius, cui Cincinnato cognomen erat, non iterando laudes, ne cumularet invidiam, sed veniam errori atque adulescentiae petendo, sibi, qui non dicto, non facto quemquam offendisset, ut condonarent filium orabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 145:1)
averterent ab ira parumper ad cognitionem cogitationemque animos, et potius unum tot Claudiis deprecantibus condonarent quam propter unius odium multorum preces aspernarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 643:1)
celerem enim paenitentiam, sed eandem seram atque inutilem sequi, cum praecipitata raptim consilia neque revocari neque in integrum restitui possint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 368:1)
Demetriade hibernabat, cum desiderio anxius filii, tum paenitentia crudelitatis suae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 620:1)
Andronicus Thessalonicam missus traxerat tempus, id ipsum quod accidit, paenitentiae relinquens locum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 120:1)
nunc tibi hanc pateram, quae dono mi illi ob virtutem data est, Pterela rex qui potitavit, quem ego mea occidi manu, Alcumena, tibi condono.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 1, scene 362)
Si quam debes, te condono:
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 5, scene 253)
Sed ego illam non condonavi, sed sic utendam dedi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 4, scene 2230)
Vtere, te condono.
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 5, scene 271)
Ni istum cepi, nulla causa est quin me condones cruci;
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 4, scene 484)
Immo hercle, ut scias gaudere me, mihi triobolum ob eam ne duis, condono te.
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 5, scene 329)
correctio autem quasi radicem sui poenitentiam habet, quae poenitentia non potest in turbidis, sed in iis qui spiritalem jam sermonem acceperint, germinare.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 19장 2:10)
Qui vero se populares volunt ob eamque causam aut agrariam rem temptant, ut possessores pellantur suis sedibus, aut pecunias creditas debitoribus condonandas putant, labefactant fundamenta rei publicae, concordiam primum, quae esse non potest, cum aliis adimuntur, aliis condonantur pecuniae, deinde aequitatem, quae tollitur omnis, si habere suum cuique non licet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 103:1)
Haec cum pluribus verbis flens a Caesare peteret, Caesar eius dextram prendit; consolatus rogat finem orandi faciat; tanti eius apud se gratiam esse ostendit uti et rei publicae iniuriam et suum dolorem eius voluntati ac precibus condonet. Dumnorigem ad se vocat, fratrem adhibet; quae in eo reprehendat ostendit; quae ipse intellegat, quae civitas queratur proponit; monet ut in reliquum tempus omnes suspiciones vitet; praeterita se Diviciaco fratri condonare dicit. Dumnorigi custodes ponit, ut quae agat, quibuscum loquatur scire possit.
(카이사르, 갈리아 전기, 1권, 20장5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION