도구

도구

라틴어 문장 검색

Dum stupet et dubie gaudet fallique veretur, rursus amans rursusque manu sua vota retractat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 34:5)
Quippe pedum digitos, in quantum est quaeque secuta, traxit et in solidam detrusit acumina terram, utque suum laqueis, quos callidus abdidit auceps, crus ubi commisit volucris sensitque teneri, plangitur ac trepidans adstringit vincula motu:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 9:2)
at illam lenta tenet radix exsultantemque coercet, dumque ubi sint digiti, dum pes ubi, quaerit, et ungues, adspicit in teretes lignum succedere suras, et conata femur maerenti plangere dextra, robora percussit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 9:4)
Non tenet hic lacrimas, stupet hic, vocat ille beatos, funera quos maneant:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 61:2)
Quo plangente gravem moribundo pectore terram extrahit illud idem calido de vulnere telum atque ait:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 14:2)
Quae corpus complexa animae tam fortis inane, quas totiens patriae dederat natisque viroque, huic quoque dat lacrimas lacrimas in vulnera fundit osculaque ore tegit consuetaque pectora plangit canitiemque suam concreto in sanguine verrens plura quidem, sed et haec laniato pectore dixit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 43:7)
Et nymphas tetigit nova res, et Amazone natus haud aliter stupuit, quam cum Tyrrhenus arator fatalem glaebam mediis adspexit in arvis sponte sua primum nulloque agitante moveri, sumere mox hominis terraeque amittere formam oraque venturis aperire recentia fatis (indigenae dixere Tagen, qui primus Etruscam edocuit gentem casus aperire futuros);
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:1)
ambiguis ars stupet ipsa malis, scilicet occidimus, nec spes est ulla salutis, dumque loquor, vultus obruit unda meos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 220)
non apter stupui, quam qui Iovis ignibus ictus vivit et est vitae nescius ipse suae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 35)
forsitan hoc studium possit furor esse videri, sed quiddam furor hic utilitatis habet, semper in obtutu mentem vetat esse malorum, praesentis casus inmemoremque facit, utque suum Bacche non sentit saucia vulnus, dum stupet Idaeis exululata modis, sic ubi mota calent viridi mea pectora thyrso, altior humano spiritus ille malo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 119)
Ipsi campi flores et aves quae stupens suos per oculos est contemplatus, nunc Eius lucida praesentia replentur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 133:6)
qua murmuranti fine fluctus frangitur salsosque candens spuma fundit pumices, ructatus exit seque servatum stupet.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium32)
squalent recincta veste pullati patres, saetasque plangens turba sumit textiles, inpexa villis virgo bestialibus nigrante vultum contegit velamine, iacens harenis et puer provolvitur.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium42)
sed Deus dum luce fulva mortis antra inluminat, dum stupentibus tenebris candidum praestat diem, tristia squalentis aethrae palluerunt sidera.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae40)
O novum caede stupenda vulneris miraculum!
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae44)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION