라틴어 문장 검색

Avidius ad pompam manus porreximus, et repente nova ludorum remissio hilaritatem hic refecit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 60:8)
Ultimo etiam in medium processit et modo harundinibus quassis choraulas imitatus est, modo lacernatus cum flagello mulionum fata egit, donec vocatum ad se Habinnas basiavit, potionemque illi porrexit et Tanto melior inquit Massa, done tibi caligas.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:14)
Non recessit tamen miles, sed eadem exhortatione temptavit dare mulierculae cibum, done ancilla vini certe ab eo odore corrupta primum ipsa porrexit ad humanitatem invitantis victam manum, deinde refecta potione et cibo expugnare dominae pertinaciam coepit et 'Quid proderit' inquit 'hoc tibi, si soluta inedia fueris, si te vivam sepelieris, si antequam fata poscant, indemnatum spiritum effuderis?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 111:12)
Itaque hercules postquam maris ira infesta convaluit, Lichas trepidans ad me supinas porrigit manus et tu inquit Encolpi, succurre periclitantibus et vestem illam divinam sistrumque redde navigio.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 114:5)
Procoeton inde et cubiculum porrigitur in solem, quem orientem statim exceptum ultra meridiem oblicum quidem sed tamen servat.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 23:2)
Praeclarum quidem illud eiusdem, ferrum stringere, perfodere pectus, extrahere pugionem, porrigere marito, addere vocem immortalem ac paene divinam:
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 16 2:9)
Sub his per latus omne vineae porriguntur, unamque faciem longe lateque contexunt;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 9:1)
Quin etiam cum perustus ardentissima febre, tandem remissus unctusque, acciperem a medico potionem, porrexi manum utque tangeret dixi, admotumque iam labris poculum reddidi.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 1 4:1)
cuius a latere per spatium omne porrigitur nomine quidem flumen, re vera cloaca foedissima, ac sicut turpis immundissimo aspectu, ita pestilens odore taeterrimo.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 98 1:1)
Porrigimus victas ad tua iura manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 215)
Idem per spatium Tityon porreximus ingens, Et tria vipereo fecimus ora cani;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 1219)
sed tamen et servo (levis est inpensa) roganti porrige Fortunae munera parva die:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 13:1)
porrige et ancillae, qua poenas luce pependit lusa maritali Gallica veste manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 13:2)
neve cibo prohibe, nec amari pocula suci porrige:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 29:1)
fortuna miserrima tuta est, nam timor eventus deterioris abest, qui rapitur spumante salo, sua brachia tendens porrigit ad spinas duraque saxa manus, accipitremque timens pennis trepidantibus ales audet ad humanos fessa venire sinus, nec se vicino dubitat committere tecto, quae fugit infestos territa cerva canes, da, precor, accessum lacrimis, mitissime, nostris, nec rigidam timidis vocibus obde forem, verbaque nostra favens Romana ad numina perfer, non tibi Tarpeio culta Tonante minus, mandatique mei legatus suscipe causam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 217)

SEARCH

MENU NAVIGATION