라틴어 문장 검색

adeo in illis quoque est aliqua vitiosa imitatio, quorum ars omnis constat imitatione.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 238:2)
vitiosa est una circumversio:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 252:2)
adeo a capite eum petere aut ad imum ventrem deducere, vitiosum habetur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 259:5)
sed vitiosum id faciunt, aut digito, quantum plurimum possunt, erecto aut etiam duobus, aut utraque manu ad modum aliquid portantium composita.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 267:2)
quarta in verbis, quorum ut est vitiosa, si efficere omnia velimus, imitatio, ita quibusdam nisi sua redditur, vis omnis aufertur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 299:3)
vitiosa enim sunt illa, intueri lacunaria, perfricare faciem et quasi improbam facere, tendere vultum aut, quo sit magis torvus, superciliis adstringere, capillos a fronte contra naturam retroagere, ut sit horror ille terribilis;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 307:1)
nam cum illa dicendi vitiosa iactatio inter plausores suos detonuit, resurgit verae virtutis fortior fama, nec iudices a quo sint moti, dissimulant, et doctis creditur, nec est orationis vera laus nisi cum finita est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 148:3)
nam imperitis placere aliquando quae vitiosa sint, scio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 217:4)
falluntur enim plurimum, qui vitiosum et corruptum dicendi genus, quod aut verborum licentia exultat aut puerilibus sententiolis lascivit aut immodico tumore turgescit aut inanibus locis bacchatur casuris, si leviter excutiantur, flosculis nitet praecipitia pro sublimibus habet aut specie libertatis insanit, magis populare atque . quod quidem placere multis nec infitior nec miror.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 239:1)
Si quis," inquit, " non habet recta decreta, quid illum admonitiones iuvabunt vitiosis obligatum ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 31:1)
Hoc magis mirari potes, quod non tantum vitiosa, sed vitia laudentur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 114 12:2)
Vitiosi oculi sunt, qui lucem reformidant, caeci, qui non vident ;
(세네카, 행복론, Liber III 6:1)
Haec accidunt divitias non ad rationem revocantibus, cuius certi fines sunt, sed ad vitiosam consuetudinem, cuius immensum et incomprensibile arbitrium est.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 73:1)
sollicitudinis semper sibi nutrimentum, vitiosum et inutile.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 61:8)
Nec corporibus copia vitiosi umoris intentis morbus incrementum est sed pestilens abundantia.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 124:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION