라틴어 문장 검색

XXV. Verus amans nil bonum credit nisi quod cogitat coamanti placere. XXVI.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 26:1)
Verus amans assidua sine intermissione coamantis imaginatione detinetur. XXXI.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 26:8)
nihil enim in orbe tantum valet quod vero possit comparari amico.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 4:8)
Verus autem amicus in amici adversitatibus fidelior invenitur et efficitur in omni turbatione constantior.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 4:10)
Praeterea, etsi ex amore quandoque non offendatur amicus, quia forte in extraneam personam extenditur amor amici, mutuas tamen amicitiae vices agnoscere non posset amicus, donec in amico verus dominabitur amor.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 8:8)
diabolum vero amoris et luxuriae auctorem esse scriptura referente cognovimus.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 18:2)
Nam si te facit regis gratia carere coelestis et omni te penitus vero privat amico et huius saeculi cunctos subducit honores, omnisque famae laudabilis per eundem supprimitur aura, ac sui voracitate divitias devorat universas, et ex eo, sicut superius narratur, mala cuncta sequuntur, cur stulte quaeris amare, vel quod inde posses acquirere bonum, quod tibi valeret tot incommoda compensare?
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 47:7)
Loca uero, per que Christus Dominus ambulauit, ibit et prius destruet quod Dominus illustrauit.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 2:3)
et verae amicitiae legem ignorans, eius saepe similitudine fallebatur.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:4)
Constat enim Tullium verae amicitiae ignorasse virtutem;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:1)
Quid enim sublimius de amicitia dici potest, quid verius, quid utilius, quam quod in Christo inchoari, et secundum Christum produci, et a Christo perfici debeat probetur.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:6)
Forte nomine caritatis mentis affectum, benevolentiae vero operum expressit effectum.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:6)
Quod autem vera amicitia inter eos qui sine Christo sunt esse non possit, mihi fateor esse persuasum.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:11)
manifeste declarans amicitiam aeternam esse, si vera est;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:33)
si autem esse desierit, nec veram fuisse cum videretur existere. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:34)

SEARCH

MENU NAVIGATION