도구

도구

라틴어 문장 검색

Etenim plus hominibus reor aduersam quam prosperam prodesse fortunam;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:5)
Postremo felix a uero bono deuios blanditiis trahit, aduersa plerumque ad uera bona reduces unco retrahit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:10)
O felix hominum genus,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 28:1)
hi felicissimum putant uoluptate diffluere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:14)
Si enim uel pecunia uel honores ceteraque tale quid afferunt cui nihil bonorum abesse uideatur, nos quoque fateamur fieri aliquos horum adeptione felices.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:3)
In quo euripidis mei sententiam probo, qui carentem liberis infortunio dixit esse felicem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIII 1:9)
— O te, alumne, hac opinione felicem, si quidem hoc, inquit, adieceris!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:7)
Felix, qui potuit boni
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 1:1)
Felix, qui potuit grauis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 3:1)
nam si ea quae paulo ante conclusa sunt inconuulsa seruantur, ipso de cuius nunc regno loquimur auctore cognosces semper quidem potentes esse bonos, malos uero abiectos semper atque imbecilles, nec sine poena umquam esse uitia nec sine praemio uirtutes, bonis felicia malis semper infortunata contingere multaque id genus, quae sopitis querelis firma te soliditate corroborent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:11)
— Feliciores, inquit, esse improbos supplicia luentes quam si eos nulla iustitiae poena coherceat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:6)
bonos, inquit, esse felices, malos uero miseros nonne concessimus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:3)
— Si igitur, inquit, miseriae cuiuspiam bonum aliquid addatur, nonne felicior est eo cuius pura ac solitaria sine cuiusquam boni ammixtione miseria est?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:5)
dum enim non rerum ordinem sed suos intuentur affectus, uel licentiam uel impunitatem scelerum putant esse felicem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 5:6)
Quae uero, inquies, potest ulla iniquior esse confusio quam ut bonis tum aduersa tum prospera, malis etiam tum optata tum odiosa contingant?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION