라틴어 문장 검색

Quomodo autem optime praepararentur dum fierent, ut facta postmodum optime regerentur, nisi summa invicem concordia, et ipsa sui creatione colligentur, ut eo amplius concorditer atque melius regantur, quanto concordius in ipsa eorum conditione naturae ipsorum sunt invicem colligatae?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 8:13)
Qui quomodo summum diceretur, nisi caeteris omnibus praecelleret bonis?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 8:15)
Praeterea si plures sunt dii, quomodo Dominum quemcunque summum bonum dicemus, cum aliud sit majus ipso, ipsa scilicet donorum multitudo, quam quislibet unus ex ea multitudine?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 9:6)
Utitur enim nobis ad efficiendum quae vult, quasi instrumentis, et id quoque facere aliquo modo dicitur quae nos facere facit, sicut dives aliquis turrem componere per opifices quos adhibet, et posse omnia efficere dicitur qui sive per se, sive per subjectam creaturam omnia quae vult et quomodo vult operatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:17)
Quomodo enim a Deo salvari possit, nisi et Deus eum salvare possit?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 14:10)
Si ergo possibile est eum salvari a Deo, quomodo non sit possibile Deum salvare eum?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 14:12)
Quomodo ergo implebuntur Scripturae, quia sic oportet fieri?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 15:9)
) Si ergo vel sic tunc oportebat fieri, quomodo poterat rogare tunc Filius, ut non fieret illud;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 15:11)
Qui etiam si mala quae fiunt disturbare ne quid etiam nisi opportune faceret, qui nisi importune facere posset, profecto non video quomodo consentiens peccatis non esset.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 15:25)
Non enim perfecte bonus est, nisi in omnibus perficiendis a Deo voluntatem optimam haberet, ut singula eo modo fieri vellet, quo convenientius fierent.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 20:17)
Ac si videlicet ita dicatur, quomodo scit hoc factum esse, id est modo habet hanc scientiam quod hoc factum est, vel scit quod id modo factum est, quae longe diversa sunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 22:13)
Prius autem spiritualis substantia erat, quae corpore naturae conjuncta est, et nunc quoque ut spiritualis permanet non corporea facta est. Cum ergo et nunc sicut ante juxta ipsam veritatis assertionem spiritus sit Deus, nec unquam quod spiritus est corporeum fiat, aut partes recipiat, quomodo proprie vel Verbum dicitur fieri caro, vel Deus homo, cum Verbum ipsum nunc etiam sit spiritus quia est Deus, sicut et ante incarnationem fuerat?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 27:11)
In tertio quomodo et inter quos possit usque in finem indirupta servari, prout potuimus enodantes.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:18)
quomodo etiam possit indirupta servari, et sine aliqua dissensionis molestia sancto fine concludi.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:18)
Quomodo non inter eos rerum divinarum et humanarum cum caritate et benevolentia fuit summa consensio, quibus erat cor unum et anima una?
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION