라틴어 문장 검색

3. Referebant etiam regem Ferdinandum se spe nonnulla pascere Philippum ei permissurum regimen Castiliae durante vita sua, quod Ferdinandus certe ei persuadere vehementer conatus est, tam opera consiliariorum quorundam ipsius Philippi quos Ferdinandus sibi devotos habuit, quam praecipue protestatione quod si Philippus in hoc non acquiesceret se iuvenem aliquam uxorem ducturum, unde eum successione in regna Arragoniae et Granadae privaret si forte ipsi filius natus foret, postremo intimando ei imperium Burgundorum ab Hispanis nullo modo toleratum iri antequam Philippus mora et tractu temporis factus esset tanquam Hispanus naturalis.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 3:1)
Gloriae inanis, si in aliquo alio principe, minimum in illo suit, ita tamen ut de maiestate, quam ad summum fastigium usque semper attolebat, nihil remitteret, haud ignarus maiestatis reverentiam populum in obsequio continere, inanem autem gloriam (si quis recte rem aestimet) reges populari aurae prostituere.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 3:9)
verum post laboriosam experimentorum variationem non acquiescit, sed invenit quod ulterius quaerat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 5:70)
postremo, informationibus immediatis sensus bene dispositi acquiescunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 21:6)
tum poterunt ista veluti tabernaculorum in via positorum vice fungi, ut mens ad certiora contendens in iis paulisper acquiescat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 38:7)
Gestit enim mens exsilire ad magis generalia, ut acquiescat;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 43:2)
Utraque via orditur a sensu et particularibus, et acquiescit in maxime generalibus:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 47:1)
Gliscit intellectus humanus, neque consistere aut acquiescere potis est, sed ulterius petit;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 98:1)
tamen intellectus humanus, nescius acquiescere, adhuc appetit notiora.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 98:10)
quarum utraque pertinet ad inania contemplationum compendia, in quibus acquiescit animus et a solidioribus avertitur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 141:9)
aut si quis dicat, inesse corporibus appetitum se recipiendi in naturalem suam dimensionem vel tensuram, ut, si ultra eam aut citra eam comprimantur aut distrahantur, statim in veterem sphaeram et exporrectionem suam se recuperare et remittere moliantur:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 143:3)
Neque solum admiratio antiquitatis, authoritatis, et consensus, hominum industriam in iis, quae jam inventa sunt, acquiescere compulit;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 195:1)
aut saltem, si hoc fiat, in eo non acquiescendum.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 247:2)
quia scilicet flamma resilit motu perniciore, vento remittente, quam procedit, vento impellente.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 169:2)
38. Facillime omnium corporum apud nos et excipit et remittit calorem aer;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 178:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION