도구

도구

라틴어 문장 검색

iactabantque suos tauri pedibusque terebant et latera ac ventres hauribant supter equorum cornibus et terram minitanti mente ruebant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 44:4)
opturgescit enim subito pes, arripit acer saepe dolor dentes, oculos invadit in ipsos, existit sacer ignis et urit corpore serpens quam cumque arripuit partem repitque per artus, ni mirum quia sunt multarum semina rerum et satis haec tellus morbi caelumque mali fert, unde queat vis immensi procrescere morbi.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 21:6)
est quoque uti possit magnus congestus harenae fluctibus adversis oppilare ostia contra, cum mare permotum ventis ruit intus harenam;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 23:9)
varius concinnat id aeër. proinde ubi se caelum, quod nobis forte alienum, commovet atque aeër inimicus serpere coepit, ut nebula ac nubes paulatim repit et omne qua graditur conturbat et immutare coactat, fit quoque ut, in nostrum cum venit denique caelum, corrumpat reddatque sui simile atque alienum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 36:9)
Nox ruit, Aenea:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 11:4)
Cum bello Sabino quod virginum raptarum gratia commissum est Romani portam quae sub radicibus collis Viminalis erat, quae postea ex eventu Ianualis vocata est, claudere festinarent, quia in ipsam hostes ruebant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 17:2)
Non aliter, quam si inmissis ruat hostibus omnis Carthago, aut antiqua Tyros.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 5:3)
Dixit enim non minorem luctum fuisse ex unius morte quam si tota urbs, quod sine dubio esset maius, ruisset.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 5:4)
Urbs antiqua ruit multos dominata per annos.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 10:3)
Vertitur interea caelum et ruit oceano nox Involvens umbra magna terramque polumque.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 5:1)
Quo deinde ruis, quo proripis?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 8:3)
Sic ruit in densos alacer Mezentius hostes.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 7:2)
Non tam praecipites biiugo certamine campum Corripuere, ruuntque effusi carcere currus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 20:1)
Verum Maro et currus de carcere ruentes et campos corripiendo praecipites mira celeritate descripsit, et accepto brevi semine de Homerico flagro pinxit aurigas concutientes lora undantia et pronos in verbera pendentes:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 22:1)
Migrantes cernas totaque ex urbe ruentes et:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 10:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION