라틴어 문장 검색

Iam Alexander consecutus erat et pertinacia Pori cognita vetabat resistentibus parci.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 14장 41:1)
post hunc consequitur sollerti corde Prometheus extenuata gerens veteris vestigia poenae quam quondam silici restrictus membra catena persolvit pendens e verticibus praeruptis.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 11:6)
nam et hii, quanquam de Victoria victoriam sint adepti, nichilominus ibi sunt de dolore dolorem memorabiliter consecuti. 20.
(단테 알리기에리, Epistolae 41:2)
Propterea quod esse talium dependet ab alio, consequens est quod eorum veritas ab alio dependeat:
(단테 알리기에리, Epistolae 95:6)
et quod a natura est, per consequens causatum est ab intellectu, cum natura sit opus intelligentie.
(단테 알리기에리, Epistolae 114:4)
Rursus, cum in operabilibus principium et causa omnium sit ultimus finis—movet enim primo agentem—, consequens est ut omnis ratio eorum que sunt ad finem ab ipso fine summatur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 2:15)
et per consequens visum est propinquissimum medium per quod itur in illud ad quod, velut in ultimum finem, omnia nostra opera ordinantur, quia est pax universalis, que pro principio rationum subsequentium supponatur. 6.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 4:12)
Ergo humanum genus uni principi subiacens maxime Deo assimilatur, et per consequens maxime est secundum divinam intentionem:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 8:15)
karitas vero, spretis aliis omnibus, querit Deum et hominem, et per consequens bonum hominis.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:49)
Cum igitur Monarcha sit universalissima causa inter mortales ut homines bene vivant, quia principes alii per illum, ut dictum est, consequens est quod bonum hominum ab eo maxime diligatur. 19.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:63)
Cum ergo Monarcha nullam cupiditatis occasionem habere possit vel saltem minimam inter mortales, ut superius est ostensum, quod ceteris principibus non contingit, et cupiditas ipsa sola sit corruptiva iudicii et iustitie prepeditiva, consequens est quod ipse vel omnino vel maxime bene dispositus ad regendum esse potest, quia inter ceteros iudicium et iustitiam potissime habere potest:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:23)
et si melius, Deo acceptabilius, cum Deus semper velit quod melius est. Et cum duorum tantum inter se idem sit melius et optimum, consequens est non solum Deo esse acceptabilius hoc, inter hoc 'unum' et hoc 'plura', sed acceptabilissimum. 11.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 14:28)
et quanto aliquid a maxime ente elongatur, tanto et ab esse unum et per consequens ab esse bonum. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 15:5)
Quod si omnes consequentie superiores vere sunt, quod sunt, necesse est ad optime se habere humanum genus esse in mundo Monarcham, et per consequens Monarchiam ad bene esse mundi.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 15:29)
Hiis itaque ad evidentiam subassumpte prenotatis cui non satis persuasum est romani populi patrem, et per consequens ipsum populum, nobilissimum fuisse sub celo?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 10:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION