도구

도구

라틴어 문장 검색

Turba fremit confusa, sonisque frequentibus, euge, Exclamant socii;
(JOSEPHUS ADDISON, SPHAERISTERIUM 7:2)
Age nunc, carissime, aperi pectus tuum, et amicis auribus quidquid placet instilla;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:25)
Verum amicitiae carnalis exordium ab affectione procedit, quae instar meretricis divaricat pedes suos omni transeunti, sequens aures et oculos suos per varia fornicantes;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:44)
Ecce adsum, habens aures ad tua verba suspensas;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:33)
Cuius autem aures veritati clausae sunt, ut ab amico verum audire nequeant, huius salus desperanda est.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:14)
Sic eo tempore quo animus intentus pluribus, minus est ad ea quae dicenda sunt idoneus, vel, aliis supervenientibus causis, paululum commotior sensus ei fuerit aliquantulum perturbatus, dissimulatione opus est, donec interiori tumultu sedato, corripientem aure pacatiore sustineat.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:22)
sed hii qui sue rationis materiale in turpibus imaginibus non permittunt quiescere, sed ad intuitum supercelestium formarum audent attollere, mei operis ingrediantur angustias, certa discretionis libra pensantes quid sit dignum in aures publicas promulgari uel silentio penitus sepeliri.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, PROLOGUS 2:2)
Quicquid depascit oculos uel inhebriat aures, Seducit gustum, nares suspendit odore, Demulcet tactum, retinet locus iste locorum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 10:9)
Se totam Racio speculis expendit in istis, Sed magis ad presens uisus indulget habenis, Mentem sollicitat, animum diffundit, ut intus Hauriat a speculis aliquid racione probatum, Quod digne ferri tantas mereatur ad aures.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 42:8)
Restat in ambiguo nec certa luce patescit Que nostrum, quibus auxiliis, quo calle uiarum In superas deuecta domos, donetur honore Legati, que uota Deo presentet et, instans Imbre precum, precibus diuinas compluat aures.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:1)
Ad uirge nutum pacem sibi postulat illa Verborumque uotis succurrens, nutibus illis Prodit in hec uerbique sonum sentencia dictat:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 14:15)
Cur tenui deiecta sono poscencia uocem Cetera mutescant, uerum uocalis aperte Clamitet et reliquis uocis spiramina donet.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 24:22)
Hic uelud in libro legitur quis finis et actor, Forma uel officium, que causa, quis ordo, quid artis Rectorice proprium, que uirtus, qualiter instans Nunc tonat illa minis, nunc uerbi luce coruscat, Nunc pluit illa preces, nunc laudibus imbuit aurem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 8:10)
Dum citharam manus una gerit, manus altera cordas Sollicitat dulcemque soni parit illa saporem, Auri dans epulas oculisque prohemia somni.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:5)
Que uox ad uocem fit duppla uel in diapason Quis resonet cantus, uel quis sexqualter ad illum Sit sonus aut illi concors sonet in diapente;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION