라틴어 문장 검색

Ita in omni vitae genere praecipueque in laetitia convivali omne quod videtur absonum in unam concordiam soni salva innocentia redigendum est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 13:2)
secunda in aures se diffundit, per quam eis innascitur notitia sonorum:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 21:2)
hunc in eunuchis debilitatem tibiis ingerentem, quarum ossa quasi semper in superfluo humore natantia naturali vigore caruerunt et ideo facile intorquentur, dum pondus superpositi corporis ferre non possunt, sicut canna pondere sibi inposito curvatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 11:2)
Ipse enim ἀρτηρίαν, per quam sonus vocis ascendit, efficiens crassiorem angustat vocis meatum:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 13:2)
It tantus ad aethera clamor, Quantus, piniferae Boreas cum Thracius Ossae Rupibus incubuit, curvato robore pressae Fit sonus, aut rursus redeuntis in aethera silvae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:61)
Remorumque sonus premitur clamore:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 6:14)
At vagus Afer equos ut primum emisit in agmen, Tunc campi tremuere sono:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 7:30)
Non rupta trementi Verba sono, nec vox antri complere capacis Sufficiens spatium, nulloque horrore comarum Excussae laurus, immotaque culmina templi, Securumque nemus, veritam se credere Phoebo Prodiderant.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:37)
seu moesto classica paullum Intermissa sono, claususque et frigidus ensis Expulerat belli furias:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 3:5)
Silvarumque sonum, fractaeque tonitrua nubis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 6:31)
Aequora senserunt motus, aliterque secante Iam pelagus rostro, nec idem spectante carina, Mutavere sonum.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 2:56)
Phrygii sonus increpat aeris, Adtonitae posuere fugam, studiumque laboris Floriferi repetunt, et sparsi mellis amorem:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 3:57)
- Os tibi percisum quanto non ipse Latinus Vilia Panniculi percutit ora sono:
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LXXII2)
Sed quod non grave sit nec infacetum, Parvi tibia condyli sonabit.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, LXXVIII10)
sonoras graves sonis, et est tempestatis epitheton.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 532)

SEARCH

MENU NAVIGATION