라틴어 문장 검색

De sceleribus fraudibusque delatorum recte tu quidem strictim attingendum putasti, quod ea melius uberiusque recognoscentis omnia uulgi ore celebrentur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 1:12)
Primum igitur paterisne me pauculis rogationibus statum tuae mentis attingere atque, ut qui modus sit tuae curationis intellegam?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:1)
Num te horum aliquid attingit, num audes alicuius talium splendore gloriari?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:5)
Quid uero, si corpus spectes, imbecillius homine repperire queas, quos saepe muscularum quoque uel morsus uel in secreta quaeque reptantium necat introitus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:9)
Recto spectat uertice caelum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 30:1)
Auctoremque deum spectes, nullus degener exstat,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XII 8:1)
Hic foedatam probris conscientiam spectans et se cum fortuna sua comparans forsitan pertimescit ne cuius ei iucundus usus est sit tristis amissio;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:14)
Quo fit ut quae in terris abundare creduntur, si disponentem prouidentiam spectes, nihil usquam mali esse perpendas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:27)
plura etenim dum fiunt subiecta oculis intuemur, ut ea quae in quadrigis moderandis atque flectendis facere spectantur aurigae, atque ad hunc modum cetera.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:4)
sed intellegentia quasi desuper spectans concepta forma quae subsunt etiam cuncta diiudicat, sed eo modo quo formam ipsam, quae nulli alii nota esse poterat, comprehendit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 4:9)
Quare haec diuina praenotio naturam rerum proprietatemque non mutat taliaque apud se praesentia spectat qualia in tempore olim futura prouenient.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:8)
Et idea dolere debent homines qui tantum delectationibus sensibilibus detinentur quod bona intellectualia omittunt, quia suum summum bonum numquam attingunt;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:9)
, post diem VI quam Africam [Caesar] attigit, in campis planissimis purissimisque ab hora diei quinta usque ad solis occasum est decertatum.
(카이사르, 아프리카 전기 19:6)
Pompeius filius naves inde avertit neque postea litus adtigit classemque ad insulas Baleares versus convertit.
(카이사르, 아프리카 전기 23:5)
Qui a servitiis puerisque qui in castris erant, lapidibus pilisque prohibiti terram attingere rursus se in oppidum receperunt.
(카이사르, 아프리카 전기 85:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION