라틴어 문장 검색

qui maestior ibi fortuna publica quam sua cum dis hominibusque accusandis senesceret, indignando mirandoque ubi illi viri essent qui secum Veios Faleriosque cepissent, qui alia bella fortius semper quam felicius gessissent, repente audit Gallorum exercitum adventare atque de eo pavidos Ardeates consultare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 472:1)
cui succumbere oneri coacta plebes, quia quem dilectum impedirent non habebant tribuni plebis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 330:1)
Samnitium contra ducibus et carpi parvis cottidie damnis et senescere dilatione belli vires suae videbantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 390:1)
sed non esse cum aegro senescendum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 559:2)
dubitas ergo quin sedendo superaturi simus eum qui senescat in dies, non commeatus, non supplementum, non pecuniam habeat?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 483:1)
itaque succumbam oneri neque adgrediar narrare quae edissertando minora vero faciam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 652:2)
compares cladem ad Aegates insulas Carthaginiensium proelio navali acceptam, qua fracti Sicilia ac Sardinia cessere et vectigales ac stipendiarios fieri se passi sunt, aut pugnam adversam in Africa cui postea hic ipse Hannibal succubuit?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 655:1)
Sempronius senatum habuit consolatusque patres est, et adhortatus ne qui Cannensi ruinae non succubuissent ad minores calamitates animos summitterent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 317:1)
cui tamen adeo non succubuerunt ut extemplo agitaretur quem ad modum ultro inferendo bello averterent ab Italia hostem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 521:1)
populi Romani obterit senescentem cum viribus maiestatem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 590:2)
nos, quibus, nisi quod commisimus ut quisquam ex Cannensi acie miles Romanus superesset, nihil obici potest, non solum a patria procul Italiaque sed ab hoste etiam relegati sumus, ubi senescamus in exilio, ne qua spes, ne qua occasio abolendae ignominiae, ne qua placandae civium irae, ne qua denique bene moriendi sit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 85:1)
phileas Tarentinus diu iam per speciem legationis Romae cum esset, vir inquieti animi et minime otium, quo tum diutino senescere videbatur, patientis, aditum sibi ad obsides Tarentinos et Thurinos invenit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 103:1)
omnium populorum praetoribus qui ad Poenum in illo communi Italiae motu descissent, persuasisse ut redirent in amicitiam Romanorum, quando res quoque Romana, quae prope exitium clade Cannensi venisset, in dies melior atque auctior fieret, Hannibalis vis senesceret ac prope ad nihilum venisset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 246:2)
octavum iam ibi annum senescere Cannensem militem, moriturum ante quam Italia hostis, quippe nunc cum maxime florens viribus, excedat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 138:1)
Romae fama Scipionis in dies crescere, Fabio Tarentum captum astu magis quam virtute gloriae tamen esse, Fulvi senescere fama, Marcellus etiam adverso rumore esse, superquam quod primo male pugnaverat, quia vagante per Italiam Hannibale media aestate Venusiam in tecta milites abduxisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 326:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION