라틴어 문장 검색

quorum et hilaritatis et vicissim tristitiae modum res ipsae de quibus agetur temperabunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 18장 3:4)
at vero hic noster, quem principem ponimus, gravis acer ardens, si ad hoc unum est natus aut in hoc solo se exercuit aut huic generi studuit uni nec suam copiam cum illis duobus generibus temperavit, maxime est contemnendus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 28장 3:1)
at haec interdum temperanda et varianda sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 29장 3:1)
qua in varietate duriorum accusatio suppeditabit exempla, mitiorum defensiones meae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 38장 1:2)
quas Isocrates tamen, cum audivisset adulescens in Thessalia senem iam Gorgiam, moderatius temperavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 52장 3:4)
Itaque in varia et perpetua oratione hi sunt inter se miscendi et temperandi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 58장 1:2)
atqui paris esse virtutes nec bono viro meliorem nec temperante temperantiorem nec.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon III, 1장 1:2)
Etsi enim omnes loci sunt omnium disputationum ad argumenta suppeditanda, tamen aliis disputationibus abundantius occurrunt aliis angustius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 10장 1:2)
Hic locus suppeditare solet oratoribus et poetis, saepe etiam philosophis, sed eis qui ornate et copiose loqui possunt, mirabilem copiam dicendi, cum denuntiant quid ex quaque re sit futurum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 18장 1:3)
huic generi, in quo et misericordia et iracundia et odium et invidia et ceterae animi adfectiones perturbantur, praecepta suppeditantur aliis in libris, quos poteris mecum legere cum voles.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 26장 3:1)
Nam mores et instituta vitae resque domesticas ac familiaris nos profecto et melius tuemur et lautius, rem vero publicam nostri maiores certe melioribus temperaverunt et institutis et legibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 2:1)
quae enim natura tam mirabiliter temperari potest?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 100:7)
postremo ad omnis casus facillima ratio est eorum, qui ad voluptatem ea referunt quae secuntur in vita, ut, quocumque haec loco suppeditetur, ibi beate queant vivere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 108:1)
& propterea non fiunt per refractionem coelorum, sed à capite suppeditante materiam oriuntur.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 41 47:13)
nostra vel aequali suspendit tempora Libra Parca tenax veri, seu nata fidelibus hora dividit in Geminos concordia fata duorum, Saturnumque gravem nostro Iove frangimus una, nescio quod certe est quod me tibi temperat astrum.
(페르시우스, 풍자, satire 515)

SEARCH

MENU NAVIGATION