라틴어 문장 검색

fit ratione eadem coniectus parte animai altior atque foras eiectus largior eius, et divisior inter se ac distractior intus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 31:13)
quod plerumque putant et multo sanguine maesti conspergunt aras adolentque altaria donis, ut gravidas reddant uxores semine largo;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 40:2)
quae tibi posterius largo sermone probabo.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 5:6)
Largus item liquidi fons luminis, aetherius sol, inrigat adsidue caelum candore recenti suppeditatque novo confestim lumine lumen.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 10:1)
Hic neque tum solis rota cerni lumine largo altivolans poterat nec magni sidera mundi nec mare nec caelum nec denique terra neque aër nec similis nostris rebus res ulla videri, sed nova tempestas quaedam molesque coorta.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 17:1)
nam cupide fugere feras pacemque secuta sunt et larga suo sine pabula parta labore, quae damus utilitatis eorum praemia causa.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 31:6)
denique nota vagis silvestria templa tenebant nympharum, quibus e scibant umore fluenta lubrica proluvie larga lavere umida saxa, umida saxa, super viridi stillantia musco, et partim plano scatere atque erumpere campo.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 33:9)
At specimen sationis et insitionis origo ipsa fuit rerum primum natura creatrix, arboribus quoniam bacae glandesque caducae tempestiva dabant pullorum examina supter;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 46:1)
Ne igitur ignoraremus quae prius gesta sunt, fit eorum tempestiva narratio:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 12:3)
Et tempestivam silvis evertere pinum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 16:1)
Hoc verbum de pino tempestiva a Catone sumpsit, qui ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 16:2)
tum vero erit tempestiva, cum semen suum maturum erit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 16:4)
Sed hac licentia largius usi sunt veteres, parcius Maro:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 22:1)
sicuti taxare pressius crebriusque est quam tangere, unde id procul dubio inclinatum est, et iactare multo fusius largiusque est quam iacere, unde id verbum traductum est, quassare etiam quam quatere gravius violentiusque est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 8:2)
Cum ergo epotum vinum in tam largum ceciderit humorem, vim suam perdit et fit dilutius, nec facile crebri sedem ferit fortitudine eius extincta.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 17:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION