라틴어 문장 검색

surgit amans animamque tenens vestigia furtim suspenso digitis fert taciturna gradu, ut tetigit niveae secreta cubilia nymphae, ipsa sui flatus ne sonet aura, cavet, et iam finitima corpus librabat in herba:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권241)
ut celeri passu Cremeram tetigere rapacem (turbidus hibernis ille fluebat aquis), castra loco ponunt:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권137)
ut solet a magno fluctus languescere flatu, sed tamen a vento, qui fuit, unda tumet, sic, quamvis aberat placitae praesentia formae, quem dederat praesens forma, manebat amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권487)
Cui studeat, deus omnis habet, crescitque favore turbida seditio, donec sua Iuppiter ora solvit et "o nostri siqua est reverentia," dixit "quo ruitis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 39:4)
Iamque viam suadet boreas, flatuque secundo carbasa mota sonant, iubet uti navita ventis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 39:1)
quos bovis inclusos tergo, memorabile munus, Dulichium sumpsisse ducem flatuque secundo lucibus isse novem et terram adspexisse petitam;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 31:2)
) vis fera ventorum, caecis inclusa cavernis, exspirare aliqua cupiens luctataque frustra liberiore frui caelo, cum carcere rima nulla foret toto nec pervia flatibus esset, extentam tumefecit humum, ceu spiritus oris tendere vesicam solet aut derepta bicorni terga capro;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 25:14)
barbara pars laeva est avidaeque adsueta rapinae, quam cruor et caedes bellaque semper habent, cumque sit hibernis agitatum fluctibus aequor, pectora sunt ipso turbidiora mari.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 1111)
Hic eventus per turbidum inter Deum et Cain colloquium summatim est narratus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 91:3)
154. Agnitio peculiaris dignitatis hominis pluries cum turbida vita conflictatur quam debent personae nostris in urbibus agere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 200:1)
nunc nova materies solidata intercute flatu, materies sed nostra tamen, de virgine tracta, exuit antiquae conrupta exordia vitae, inmortale bonum proprio spiramine sumens, filius ille hominis, sed Filius ille Tonantis, iam solus vultum Patris aspicit et videt ipsum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 362)
quae porro causa aut ratio submittere colla ante pedes Mariae puerique crepundia parvi, si tantum mortalis erat, nec summa potestas inplebat teneros divinis flatibus artus?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3215)
ipse super fluidas plantis nitentibus undas ambulat ac presso firmat vestigia fluctu, increpat ipse notos, et flatibus otia mandat, quis iubeat saevis aquilonibus
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3218)
quippe hanc conprendere promptum est, quam modus et species determinat, at Deus ingens atque superfusus trans omnia nil habet in se extremum, ut claudi valeat sensuve teneri, inconprensa manet virtus, cui linea defit ultima, quam spatium non mensurabile tendit, ergo animam factam, magno et factore minorem maioremque aliis atque omnibus imperitantem, corruptela putris nascentem turbida carnis concipit, ac membris tabentibus interfusam participat de faece sua;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3267)
fit mixta deinde peccandi natura luto cum simplice flatu, sed fortasse animam, Domini quia fluxit ab ore, conpositam factamque neges, velut ipsa Dei pars, quod dictu scelus est, taetras trahat oblita culpas et pessum damnata ruens chaos intret opertum, sit res illa Dei, non abnuo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3268)

SEARCH

MENU NAVIGATION