라틴어 문장 검색

Humida solstitia atque hiemes orate serenas, Agricolae:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 1:2)
Humida solstitia, intulit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 10:3)
Ἴδην πολυπίδακα, humidum designat subiacentem monti agrum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 11:2)
Si non ingentem foribus domus alta superbis Mane salutantum totis vomit aedibus undam;
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 4:3)
Mane salutantum totis vomit aedibus undam.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 3:1)
Pulchre vomit undam, et antique, nam Ennius ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 3:2)
— Et Tiberis flumen vomit in mare salsum, unde et nunc vomitoria in spectaculis dicimus, unde homines glomeratim ingredientes in sedilia se fundunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 3:3)
— Duro sub robore vivit Stuppa vomens tardum fumum,
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 18:6)
Alia quoque, quibus tarda digestio est, velut ligna humida quae urgente igne fumum de se creant, sic et illa imminente igne naturae fumant, dum tardius concoquuntur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 28:1)
Ex calido enim et frigido, de sicco et humido constamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 17:1)
Ver ergo calidum fecit et humectum, sicca est aestas et calida, auctumnus siccus et frigidus, hiems humida pariter et frigida est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 20:2)
Addo aliud, naturali ratione ebrietati dulcedinem repugnare, adeo ut medici eos qui usque ad periculum distenduntur vino plurimo cogant vomere:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 17:1)
Nam pars anterior capitis humidior occipitio est, et inde crebro solet incipere canities.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 2:3)
Et si pars anterior, ait ille, humidior est, cur calvitium patitur, quod non nisi ex siccitate contingit?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 2:4)
sicut est multus in infantia, quae humida est abundantia non superflui sed naturalis humoris.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION