라틴어 문장 검색

paenituit multos vanae sterilisque cathedrae, sicut Thrasimachi probat exitus atque Secundi Carrinatis;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII101)
cur Allobrogicis et magna gaudeat ara natus in Herculeo Fabius lare, si cupidus, si vanus et Euganea quantumvis mollior agna, si tenerum attritus Catinensi pumice lumbum squalentis traducit avos, emptorque veneni frangenda miseram funestat imagine gentem?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII5)
Sed si cuncta vides simili fora plena querella, si decies lectis diversa parte tabellis vana super vacui dicunt chirographa ligni, arguit ipsorum quos littera geminaque princeps sardonychum, loculis quae custoditur eburnis, ten, o delicias!
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII52)
"dic, o vanissime, quis te festinare iubet?"
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV74)
convallem ruris aviti improbus aut campum mihi si vicinus ademit et sacrum effodit medio de limite saxum, quod mea cum patulo coluit puis annua libo, debitor aut sumptos pergit non reddere nummos vana supervacui dicens chirographa ligni, expectandus erit qui lites inchoet annus totius populi, sed tunc quoque mille ferenda taedia, mille morae;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XVI13)
Nec vana de se praedicatio est Caesaris, ante hostem victum esse quam visum.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 63:2)
quod mihi cum vanum tum delirum esse videtur;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 17:22)
sed vanus stolidis haec * * * amplexi quod habent perv * * * nam medium nihil esse potest * * * infinita;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 26:4)
at pater omnipotens ira tum percitus acri magnanimum Phaethonta repenti fulminis ictu deturbavit equis in terram, Solque cadenti obvius aeternam succepit lampada mundi disiectosque redegit equos iunxitque trementis, inde suum per iter recreavit cuncta gubernans, scilicet ut veteres Graium cecinere poëtae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 15:7)
Nam quod omnes paene deos, dumtaxat qui sub caelo sunt, ad solem referunt, non vana superstitio sed ratio divina commendat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 2:3)
— Nec, si miserum fortuna Sinonem Finxit, vanum etiam mendacemque inproba finget.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 57:1)
Veniat dux longa pace solutus, Milite cum subito, partesque in bella togatae, Marcellusque loquax, et nomina vana Catones.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:11)
Vana quoque ad veros accessit fama timores, Irrupitque animos populi, clademque futuram Intulit, et velox properantis nuntia belli Innumeras solvit falsa in praeconia linguas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:43)
vanum depone furorem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:11)
Hae flexere virum voces, et, tempora quanquam Sint aliena toris, iam fato in bella vocante, Foedera sola tamen, vanaque carentia pompa Iura placent, sacrisque deos admittere testes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION