라틴어 문장 검색

id consules ambos ad exercitum quaesisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 421:1)
cum his orationibus accensa plebs esset, tribus patriciis petentibus, P. Cornelio Merenda L. Manlio Volsone M. Aemilio Lepido, duobus nobilium iam familiarum plebeis, C. Atilio Serrano et Q. Aelio Paeto, quorum alter pontifex, alter augur erat, Terentius consul unus creature, ut in manu eius comitia rogando collegae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 424:1)
tum experta nobilitas parum fuisse virium in competitoribus eius L. Aemilium Paulum, qui cum M. Livio consul fuerat, ex damnatione collegae, ex qua prope ambustus evaserat, infestum plebei, diu ac multum recusantem ad petitionem compellit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 426:1)
Is proximo comitiali die concedentibus omnibus qui cum Varrone certaverant, par magis in adversando quam collega datur consul.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 427:1)
omnes absentes creati sunt, nec cuiquam eorum praeter Terentium consulem mandatus honos quem non iam antea gessisset, praeteritis aliquot fortibus ac strenuis viris, quia in tali tempore nulli novus magistratus videbatur mandandus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 430:1)
legati in senatum introducti nuntiarunt caedem C. Flamini consulis exercitusque allatam adeo aegre tulisse regem Hieronem ut nulla sua propria regnique sui clade moveri magis potuerit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 442:1)
funditores sagittariique et frumentum traditum consulibus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 453:1)
dilectu perfecto consules paucos morati dies, dum ab sociis ac nomine Latino venirent milites.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 455:1)
nam ad diem nihil praeter sacramentum fuerat, iussu consulum conventuros neque iniussu abituros, et ubi convenissent, sua voluntate ipsi inter sese decuriati equites, centuriati pedites coniurabant sese fugae atque formidinis ergo non abituros neque ex ordine recessuros nisi teli sumendi aut petendi et aut hostis feriendi aut civis servandi causa.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 457:1)
contiones, priusquam ab urbe signa moverentur, consulis Varronis multae ac feroces fuere denuntiantis bellum arcessitum in Italiam ab nobilibus mansurumque in visceribus rei publicae, si plures Fabios imperatores haberet, se quo die hostem vidisset perfecturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 460:1)
nam et duo boni consules etiam me indicente omnia e re publica fideque vestra faceretis, et mali nec mea verba auribus vestris nec consilia animis acciperetis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 470:1)
tamen ille consul demum et in provincia et ad exercitum coepit furere:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 474:2)
hic, priusquam peteret consulatum, deinde in petendo consulatu, nunc quoque consul, priusquam castra videat aut hostem, insanit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 474:3)
Servilius atque Atilius, proximi consules, vide quem ad modum eum ludificati sint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 485:1)
idem Varro consul Romanus quod Hannibal Poenus imperator cupiet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 486:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION