도구

도구

라틴어 문장 검색

Ratio uero humani tantum generis est sicut intellegentia sola diuini:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:5)
Quoniam uero manere non potuit, infinitum temporis iter arripuit eoque modo factum est ut continuaret eundo uitam cuius plenitudinem complecti non ualuit permanendo.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:4)
Itaque si digna rebus nomina uelimus imponere, Platonem sequentes deum quidem aeternum, mundum uero dicamus esse perpetuum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:5)
Respondebo namque idem futurum cum ad diuinam notionem refertur necessarium, cum uero in sua natura perpenditur liberum prorsus atque absolutum uideri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:2)
haec igitur ad intuitum relata diuinum necessaria fiunt per condicionem diuinae notionis, per se uero considerata ab absoluta naturae suae libertate non desinunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:7)
Hoc scilicet quod ea quae paulo ante proposui, sol oriens et gradiens homo, quae dum fiunt non fieri non possunt, eorum tamen unum prius quoque quam fieret necesse erat exsistere, alterum uero minime.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:10)
Haec enim scientiae uis praesentaria notione cuncta complectens rebus modum omnibus ipsa constituit, nihil uero posterioribus debet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:20)
Tunc ad rationes ad utramque partem adductas respondendum est, et primo ad rationes quae nituntur probare contrarium veritati, scilicet mundum esse Deo coaeternum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 64:1)
Postquam una nocte et die ad oppidum consumpta neque responsum ullum a Considio dabatur neque ei reliquae copiae succurrebant neque equitatu abundabat et ad oppidum oppugnandum non satis copiarum habebat et eas tironum neque primo adventu convulnerari exercitum volebat et oppidi egregia munitio et difficilis ad oppugnandum erat accessus et nuntiabatur auxilia magna equitatus oppidanis suppetias venire, non est visa ratio ad oppugnandum oppidum commorandi, ne dum in ea re Caesar esset occupatus, circumventus a tergo ab equitatu hostium laboraret.
(카이사르, 아프리카 전기 5:1)
Postquam vero castra castris contulit, despectis eius copiis omnem timorem deponit.
(카이사르, 아프리카 전기 48:4)
Itaque cum his copiis et omnibus legionibus eductis, sicut erat instructus, V[III] milibus passuum ab suis castris, ab Scipionis vero II passuum longe constitit in campo.
(카이사르, 아프리카 전기 77:4)
Postquam Iuba ante portas diu multumque primo minis pro imperio egisset cum Zamensibus, dein cum se parum proficere intellexisset, precibus orasset uti se ad suos deos penates admitterent, ubi eos perstare in sententia animadvertit nec minis nec precibus suis moveri quo magis se reciperent, tertio petit ab eis, ut sibi coniuges liberosque redderent ut secum eos asportaret.
(카이사르, 아프리카 전기 91:3)
Caesar maxime studebat ut, quam angustissimam partem oppidi palus a meridie interiecta efficiebat, hanc operibus vineisque agendis ab reliqua parte urbis excluderet, illud spectans primum ut, cum in duas partis esset urbis divisa acies, uno consilio atque imperio administraretur, deinde ut laborantibus succurri atque ex altera oppidi parte auxilium ferri posset, in primis vero ut aqua pabuloque abundaret, quarum alterius rei copiam exiguam, alterius nullam omnino facultatem habebat;
(카이사르, 알렉산드리아 전기 1:7)
Neque vero Alexandrinis in gerendis negotiis cunctatio ulla aut mora inferebatur.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 2:1)
cum vero uno tempore et natio eorum et natura cognoscatur, aptissimum esse hoc genus ad proditionem dubitare nemo potest.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 7:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION