라틴어 문장 검색

disceptationem inter praetorem legatumque consulum relatio interrupit, qui suas ornari provincias priusquam de praetoris exercitu ageretur aequum censebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 427:1)
et ut fraude fratris sui Demetrius fictis criminibus, inter quae accusatione parricidii et affectati regni, primum petitus, ad ultimum, quoniam populi R. amicus erat, veneno necatus est, regnumque Macedoniae mortuo Philippo ad Persen venit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XL Periocha3)
Perseus per id tempus, quia quidam Dolopum non parebant et de quibus ambigebatur rebus disceptationem ab rege ad Romanos revocabant, cum exercitu profectus sub ius iudiciumque suum totam coegit gentem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 256:1)
dolopiam armis subegit nec provocantes de controversiis ad disceptationem populi Romani audivit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 274:3)
illa tamquam regi et quae de foedere quod mihi est vobiscum disceptationem habeant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 436:2)
quae audisset quaeque dixisset, ita disposita, ut superior fuisse in disceptatione videri posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 483:2)
et principium orationis ab accusatione stultitiae orsus suae, postremo ad preces lacrimasque effusus, genibus praetoris accidens in potestatem sese dedit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 392:1)
Attalus cum eis profectus, sed castra Gallorum intrare eum non placuit, ne animi ex disceptatione irritarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 414:2)
quo in negotio tamen illa me res, iudices, consolatur, quod haec quae videtur esse accusatio mea non potius accusatio quam defensio est existimanda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 2장 2:2)
scilicet a disceptatione athletarum unam, et a disceptatione pugilum alteram;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:49)
Ea fuit, ut cum per legem communem prosecutio homicidiorum in nomine regis annum et diem expectaret, quod spatium uxori aut haeredi occisi datum est ut nomine proprio accusationem peragerent, cumque experentia monstraret quod pars aggravata saepius pretio aut variis modis inducta, aut lite ipsa defatigata, accusationem desereret, atque eo temporis tractu res quasi in oblivionem transieret, et hoc modo prosecutio in nomine regis (quae semper flagrante crimine vivacior est) neglecta esset, ordinatum fuit prudentissime ut prosecutio in nomine regis etiam intra annum et diem admitti possit absque praeiudicio tamen prosecutionis in nomine partis laesae.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 33:2)
adhibenda est igitur numerosa oratio, si aut laudandum est aliquid ornatius, ut nos in accusationis secundo de Siciliae laude diximus, ut in senatu de consulatu meo, aut exponenda narratio, quae plus dignitatis desiderat quam doloris, ut in quarto accusationis de Hennensi Cerere, de Segestana Diana, de Syracusarum situ diximus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 62장 2:1)
Et sive invicem accusant, sive crimen reus citra accusationem in adversarium vertit (ut Roscius in accusatores suos, quamvis reos non fecisset), sive in ipsos, quos sua manu periisse dicemus, factum deflectitur, lion aliter quam in iis quae mutuam accusationem habent utriusque partis argumenta inter se comparantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 93:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION