도구

도구

라틴어 문장 검색

Multi, enim, coloni Americani, Britannorum sociorumque saevitia excitati, et Washingtonii comitate et lenitate capti allectique, omnia ad victum necessaria ultro dedere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODECIMUM.37)
neque, ob caeli saevitiam, pars illa, quae flumen jam transmissa erat, aut sese ad commilitones recipere, aut ratione ulla, reverti poterat;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.69)
Ad hoc, irae acerbae civitates foederatas Americanas inter gentemque Britannicam acriter exercebantur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.77)
At Arnoldium turpissimum, morte decies repetita, supplicio exquisito, et poenis acerbissimis affici oportebat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.46)
quumque libertatem adipisci, et amicos dulces, propinquosque charos, turpi criminis falsi confessione, revisere potuisset, captivus, tamen, apud hostes acerbissimos manere, quam libertatem, dedecore assequi, malebat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.113)
Brundisium comes aut Surrentum ductus amoenumqui queritur salebras et acerbum frigus et imbres,aut cistam effractam et subducta uiatica plorat,nota refert meretricis acumina, saepe catellam, saepe periscelidem raptam sibi flentis, uti moxnulla fides damnis uerisque doloribus adsit.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1737)
plerumque modestusoccupat obscuri speciem, taciturnus acerbi.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1846)
acerbus odisti et fugis ut Rusonem debitor aeris,qui nisi, cum tristes misero venere kalendae,mercedem aut nummos unde unde extricat, amarasporrecto iugulo historias captivus ut audit.
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장57)
nec mala me ambitio perdit nec plumbeus austerautumnusque gravis, Libitinae quaestus acerbae.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장11)
Iam lassus tortor suspirabat in gemitum nec erat novo vulneri locus, iam victa saevitia corpus, quod laniarat, horrebat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 6:6)
quorum optimus atque interpres legum sanctissimus omnia, quamquam temporibus diris, tractanda putabat inermi iustitia, venit et Crispi iucunda senectus, cuius erant mores qualis facundia, mite ingenium, maria ac terras populosque regenti quis comes utilior, si clade et peste sub illa saevitiam damnare et honestum adferre liceret consilium?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV36)
Atque utinam his potius nugis tota illa dedisset tempora saevitiae, claras quibus abstulit urbi inlustresque animas impune et vindice nullo, sed periit postquam cerdonibus esse timendus coeperat;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV66)
Sed vatem egregium, cui non sit publica vena, qui nil expositum soleat deducere nec qui communi feriat carmen triviale moneta, hunc, qualem nequeo monstrare et sentio tantum, anxietate carens animus facit, omnis acerbi inpatiens, cupidus silvarum aptusque bibendis fontibus Aonidum.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII17)
non praematuri cineres nec funus acerbum luxuriae, sed morte magis metuenda senectus.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI18)
Mitem animum et mores modicis erroribus aequos praecipit, atque animas servorum et corpora nostra materia constare putat paribusque elementis, an saevire docet Rutilus, qui gaudet acerbo plagarum strepitu et nullam Sirena flagellis conparat, Antiphates trepidi laris ac Polyphemus, tunc felix, quotiens aliquis tortore vocato uritur ardenti duo propter lintea ferro?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION