도구

도구

라틴어 문장 검색

et, quo id constantius perseveraret, Q. Fabius Maximus sic eum proficiscentem adlocutus fertur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 467:2)
respondeam inquit Himilconi, non desisse paenitere me belli neque desiturum ante invictum vestrum imperatorem incusare quam finitum aliqua tolerabili condicione bellum videro;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 148:1)
itaque extemplo legati ad Hannibalem missi simul ex utraque gente ita Poenum adlocuti sunt:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 567:1)
ex his Hanno, cum ad murum successisset, Herennium Bassum et Herium Pettium ad conloquium evocatos permissuque Marcelli egressos per interpretem adloquitur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 589:1)
cuius rei prope non servata fides deditis est, cum Poenus dolo dimissum Romanum incusaret, Locrenses profugisse ipsum causarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 11:1)
incusati graviter ab senatu aediles triumvirique capitales quod non prohiberent, cum emovere multitudinem e foro ac disicere adparatus sacrorum conati essent, procul afuit quin violarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 11:1)
ibi Hannibal benigne adlocutus Tarentinos testatusque quae praestitisset civibus eorum quos ad Trasumennum aut ad Cannas cepisset, simul in dominationem superbam Romanorum invectus, recipere se in domos suas quemque iussit et foribus nomen suum inscribere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 145:1)
ei nec adire muros nec adloqui quemquam passi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 374:2)
recepti deinde ab iis, ut necessarios hospitesque adloquerentur, expositis quae pacta iam cum Marcello haberent, oblata spe salutis perpulere eos ut secum praefectos Epicydis Polyclitum et Philistionem et Epicyden, cui Sindon cognomen erat, adgrederentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 422:1)
ceterum postquam Hasdrubalem Gisgonis venientem ad reliquias belli delendas transisse Hiberum et adpropinquare adlatum est, signumque pugnae propositum ab novo duce milites viderunt, recordati quos paulo ante imperatores habuissent quibusque et ducibus et copiis freti prodire in pugnam soliti essent, flere omnes repente et offensare capita et alii manus ad caelum tendere deos incusantes, alii strati humi suum quisque nominatim ducem implorare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 538:1)
ne tamen subita res et nocturnus terror et iam non suae fortunae consilium perturbaret, adloquendos adhortandosque sibi milites ratus, contione advocata ita disseruit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 551:1)
ii conscriptis ad Hannibalem litteris non libere modo, sed etiam aspere, quibus non Capuam solam traditam in manum hostibus, sed se quoque et praesidium in omnis cruciatus proditos incusabant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 165:1)
nec iam Q. Fulvii saevitiam in sese, sed iniquitatem deum atque exsecrabilem fortunam suam incusabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 485:1)
quo cum venisset, adloquendos maxime veteres milites qui tantis superfuerunt cladibus ratus, contione advocata ita disseruit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 580:2)
extemplo igitur parentibus sponsoque ab domo accitis, cum interim audiret deperire eum sponsae amore, ubi primum venit, accuratiore eum sermone quam parentis adloquitur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 703:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION