라틴어 문장 검색

Hic omnes adsensi significare inter sese et conloqui coeperunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 122:1)
Illud vero, quod a te dictum est, esse permulta, quae orator a natura nisi haberet, non multum a magistro adiuvaretur, valde tibi adsentior inque eo vel maxime probavi summum illum doctorem, Alabandensem Apollonium, qui cum mercede doceret, tamen non patiebatur eos, quos iudicabat non posse oratores evadere, operam apud sese perdere, dimittebatque et ad quam quemque artem putabat esse aptum, ad eam impellere atque hortari solebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 126:1)
nam et civitatum regendarum oratori gubernacula sententia sua tradidit, in quo per mihi mirum visum est, Scaevola, te hoc illi concedere, cum saepissime tibi senatus breviter impoliteque dicenti maximis sit de rebus adsensus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 214:2)
Hisce ego cohortationibus, Crasse, ad studium et ad laborem incitandos iuvenis vehementer adsentior;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 262:1)
nam et saeculis multis ante gymnasia inventa sunt, quam in eis philosophi garrire coeperunt, et hoc ipso tempore, cum omnia gymnasia philosophi teneant, tamen eorum auditores discum audire quam philosophum malunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 21:2)
Otium autem quod dicis esse, adsentior;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 22:1)
' Tum omnes oculos in Antonium coniecerunt, et ille 'audite vero, audite,' inquit 'hominem enim audietis de schola atque a magistro et Graecis litteris eruditum, et eo quidem loquar confidentius, quod Catulus auditor accessit, cui non solum nos Latini sermonis, sed etiam Graeci ipsi solent suae linguae subtilitatem elegantiamque concedere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 28:2)
tibi enim adsentior vestrum esse hoc totum diserte dicere, idque si quis in alia arte faciat, eum adsumpto aliunde uti bono, non proprio nec suo.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 39:7)
'Plane' inquit Catulus 'adsentior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 51:1)
Ac tibi sapienter monenti, Crasse, libenter adsentiemur, ut singularum causarum defensiones quas solent magistri pueris tradere, relinquamus, aperiamus autem capita ea, unde omnis ad omnem et causam et orationem disputatio ducitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 130:1)
Qua re tibi, Antoni, utrumque adsentior et multum facetias in dicendo prodesse saepe et eas arte nullo modo posse tradi:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 227:4)
' 'Quid, si' inquit Iulius 'adsentior Antonio dicenti nullam esse artem salis?'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 231:4)
cuius ego etsi multos auditores cognovi Athenis, tamen auctores certissimos laudare possum et socerum meum Scaevolam, qui eum Romae audivit adulescens, et Q. Metellum L. F. familiarem meum, clarissimum virum, qui illum a se adulescente Athenis iam adfectum senectute multos dies auditum esse dicebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 68:2)
et hercule adsentior;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 90:2)
Namque ego illud adsentior Theophrasto, qui putat orationem, quae quidem sit polita atque facta quodam modo, non astricte, sed remissius numerosam esse oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 184:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION