라틴어 문장 검색

Lux subit, et primo feriente cacumina sole discedunt iuvenes:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 8:2)
Nam iam per candida mollis colla liber serpit, summoque cacumine condor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 34:13)
Iamque per inmensos egesto sanguine fletus in viridem verti coeperunt membra colorem, et modo qui nivea pendebant fronte capilli, horrida caesaries fieri sumptoque rigore sidereum gracili spectare cacumine caelum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 15:7)
Ut siquis violas rigidumve papaver in horto liliaque infringat fulvis horrentia linguis, marcida demittant subito caput illa vietum nec se sustineant spectentque cacumine terram:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 23:10)
Non secus haec resilit, quam tecti a culmine grando, aut siquis parvo feriat cava tympana saxo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 49:8)
Nec tibi deliciae faciles vulgataque tantum munera contingent, dammae leporesque caperque parve columbarum demptusve cacumine nidus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:19)
Haec ubi quinque suae complevit saecula vitae, ilicis in ramis tremulaeque cacumine palmae unguibus et puro nidum sibi construit ore.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 31:5)
Pittheam profugo curru Troezena petebam, iamque Corinthiaci carpebam litora ponti, cum mare surrexit, cumulusque inmanis aquarum in montis speciem curvari et crescere visus et dare mugitus summoque cacumine findi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:5)
herbaque, quae latuit Cerealibus obruta sulcis, exit et expandit molle cacumen humo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 124)
Itaque dies requiei, cuius culmen est Eucharistia, lucem suam diffundit in totam hebdomadam et rationem nobis dat ad curam habendam de natura deque pauperibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 300:12)
44. Sacramentalis natura fidei in Eucharistia suum culmen attingit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 82:1)
non se silvestris olivi surculus exultans alieno stipite iactat, sed monet ut generis proprii memor unguine amaro contristare comas desuescas, stirpe nec imo invideas missis in celsa cacumina virgis, blasphemas Dominum, gens ingratissima, Christum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3110)
esto, matris enim ex utero quod destrueretur habebat, sed quod morte brevi materna ex parte solutum est maiestate Patris vivum lux tertia reddit, vidisti angelicis comitatum coetibus alte ire meum, cuius servor munimine, templum, illius aeternae suspendunt culmina portae, ac per inacccssas scalarum gloria turres tollitur et gradibus lucet via candida summis, at tua congcstae tumulant holocausta ruinae, quid mereare Titus docuit, docuere rapinis Pompeianae acies, quibus exstirpata per omnes terrarum pelagique plagas tua membra feruntur.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3169)
vox ista qua strepunt aves stantes sub ipso culmine, paulo ante quam lux emicet, nostri figura est iudicis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum8)
sed vox ab alto culmine Christi docentis praemonet adesse iam lucem prope, ne mens sopori serviat, ne somnus usque ad terminos vitae socordis opprimat pectus sepultum crimine et lucis oblitum suae.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum12)

SEARCH

MENU NAVIGATION