도구

도구

라틴어 문장 검색

haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)
Praeterea si nulla fuit genitalis origo terrarum et caeli semperque aeterna fuere, cur supera bellum Thebanum et funera Troiae non alias alii quoque res cecinere poëtae?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 13:1)
at pater omnipotens ira tum percitus acri magnanimum Phaethonta repenti fulminis ictu deturbavit equis in terram, Solque cadenti obvius aeternam succepit lampada mundi disiectosque redegit equos iunxitque trementis, inde suum per iter recreavit cuncta gubernans, scilicet ut veteres Graium cecinere poëtae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 15:7)
Motibus astrorum nunc quae sit causa canamus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 20:1)
inde minutatim dulcis didicere querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, avia per nemora ac silvas saltusque reperta, per loca pastorum deserta atque otia dia.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 47:3)
usque adeo fugitant non iras Palladis acris pervigili causa, Graium ut cecinere poeëtae, sed natura loci opus efficit ipsa suapte.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 24:5)
Saliorum quoque antiquissimis carminibus deorum deus canitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 14:1)
Nam cum Iovem accipiamus lucis auctorem, unde et Lucetium Salii in carminibus canunt et Cretenses Δία τὴν ἡμέραν vocant, ipsi quoque Romani Diespitrem appellant, ut diei patrem.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 14:3)
Unde non unius generis sed omnium pecorum pastor canitur, ut apud Homerum Neptuno dicente:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 44:1)
Videris enim mihi ita adhuc Virgilianos habere versus qualiter eos pueri magistris praelegentibus canebamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 5:4)
Quod canis in Aegypto:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 7:3)
— Laetumque choro paeana canentes!
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 12:2)
Te dulcis coniunx, te solo in litore secum, Te veniente die, te decedente canebat, et illud:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 23:6)
quia, cum tria haec ex aequo inpossibilia putentur, vel Iovi fulmen vel Herculi clavam vel versum Homero subtrahere, quod, etsi fieri posset, alium tamen nullum deceret vel fulmen praeter Iovem iacere, vel certare praeter Herculem robore, vel canere quod cecinit Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 16:3)
Namque canebat uti magnum per inane coacta Semina terrarumque animaeque marisque fuissent, Et liquidi simul ignis, ut his exordia primis Omnia et ipse tener mundi concreverit orbis:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 22:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION