라틴어 문장 검색

dumque, rudem praebente modum tibicine Tusco, ludius aequatam ter pede pulsat humum, in medio plausu (plausus tunc arte carebant) rex populo praedae signa petita dedit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:70)
saxa tuo cantu, vindex iustissime matris, fecerunt muros officiosa novos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 65:3)
tu licet et Thamyram superes et Amoebea cantu,
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 80:5)
ante deum Matrem cornu tibicen adunco cum canit, exiguae quis stipis aera negat?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 129)
verba placent et vox, et quod corrumpere non est, quoque minor spes est, hoc magis ille cupit, iam dederat cantus lucis praenuntius ales, cum referunt iuvenes in sua castra pedem, carpitur adtonitos absentis imagine sensus ille.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권484)
"haec modo verrebat stantem tibicine villam, nunc matris plumis ova fovenda dabat, aut virides malvas aut fungos colligit albos, aut humilem grato calfacit igne focum, et tamen assiduis exercet brachia telis adversusque minas frigoris arma parat, filius huius erat primo lascivus in aevo addideratque annos ad duo lustra duo is capit extremi volpem convalle salicti:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권475)
"cur vagus incedit tota tibicen in urbe?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권419)
"temporibus veterum tibicinis usus avorum magnus et in magno semper honore fuit."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권424)
Nec iam iubet ire, sed ipse vadit, ubi electus facienda ad sacra Cithaeron cantibus et clara bacchantum voce sonabat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 62:2)
nais an ut cantu nimiumque potentibus herbis verterit in tacitos iuvenalia corpora pisces, donec idem passa est;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 5:3)
taedas Hymenaeus Amorque praecutiunt, largis satiantur odoribus ignes, sertaque dependent tectis et ubique lyraeque tibiaque et cantus, animi felicia laeti argumenta, sonant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 74:4)
Sed forsitan otia non sint, nec nostris praebere vacet tibi cantibus aures."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 32:21)
Finierat doctos e nobis maxima cantus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 62:1)
Ad quae sua bracchia tendens ter se convertit, ter sumptis flumine crinem inroravit aquis ternisque ululatibus ora solvit et, in dura submisso poplite terra, "Nox" ait "arcanis fidissima, quaeque diurnis aurea cum luna succeditis ignibus astra, tuque triceps Hecate, quae coeptis conscia nostris adiutrixque venis cantusque artisque magorum, quaeque magos, Tellus, pollentibus instruis herbis, auraeque et venti montesque amnesque lacusque dique omnes nemorum, dique omnes noctis adeste.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 13:6)
Quorum ope, cum volui, ripis mirantibus amnes in fontes rediere suos, concussaque sisto, stantia concutio cantu freta, nubila pello nubilaque induco, ventos abigoque vocoque, vipereas rumpo verbis et carmine fauces, vivaque saxa sua convulsaque robora terra et silvas moveo, iubeoque tremescere montes et mugire solum manesque exire sepulcris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 13:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION