라틴어 문장 검색

Contra Gothi reputantes difficiles Martis eventus, anxiique cum sterni et sauciari cernerent fortiores, et particulatim vires suas convelli, astutum iniere consilium, quod ipsa indicante Iustitia publicatum est.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 15장 7:1)
Tunc Pippinus rex, cernens Waifarium ducem Aquitaniorum minime consentire iustitias ecclesiarum partibus, quae erant in Francia, consilium fecit cum Francis, ut iter ageret supradictas iustitias quaerendo in Aquitania.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 760 22:2)
attamen ipsi confiniales de hac causa solliciti, cumque hoc cernerent, castello sunt ingressi.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 773 54:4)
Et in territorio Cumetensi Italiae civitatis in vico Grabadona in ecclesia sancti Iohannis baptistae imago sanctae Mariae puerum Iesum gremio continentis ac magorum munera offerentium in absida eiusdem ecclesiae depicta et ob nimiam vetustatem obscurata et pene abolita tanta claritate per duorum dierum spatia effulsit, ut omnem splendorem novae picturae suae vetustatis pulchritudine cernentibus penitus vincere videretur.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 823 295:3)
quod Nortmannis minime latuit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVI 28:4)
Cuius obitus Nortmannis non latuit;
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVI 29:5)
Cumque hi qui infra civitatem erant inclusi, obsidione pertesi, fame attenuati, mortibus etiam suorum nimis afflicti, cernerent ex nulla parte sibi auxilium adfuturum, cum Nortmannis sibi notos agere coeperunt, ut data civitate vivi sinerentur abire.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVIII 39:4)
Item Guntharius sepe iam nominatus autumpnali tempore cum paucis, quasi lupus gregi insidians, nescientibus cunctis, latentibus evectu navali Coloniam venit et misso legato signa aecclesiae pulsare precepit et sibi honorifice occurrere iussit, dicens se potestatem habere, quam non habuit, ut rei exitus postea probavit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 88:11)
Ambo timent, fugiunt ambo, nec ambo latent.
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:9)
Hic latet, hic latebras cursu mendicat inepto.
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:10)
Exit qui latuit, timidum sic lenit amicum:
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:14)
Latet hoc in melle uenenum, Fellitumque metu non puto dulce bonum.
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:17)
Hanc sua conca tegit, cornua longa latent.
(ANONYMUS NEVELETI, De aquila et testudine 16:2)
Mus redit, hunc reperit, cernit loca, uincula rodit, Hac ope pensat opem.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et mure 20:17)
Fert munus mea dampna tuum, latet hamus in esca.
(ANONYMUS NEVELETI, De fure et cane 26:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION