라틴어 문장 검색

It auditum imusque nos cum eo simul.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XV 4:1)
Hac ille audita nec considerata neque aliis, ut proponerentur, expectatis, incipit statim mira celeritate in eandem hane controversiam principia nescio quae dicere et involucra sensuum verborumque volumina vocumque turbas fundere, ceteris omnibus ex cohorte eius, qui audire eum soliti erant, clamore magno , Iuliano autem male ac misere rubente et sudante.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XV 10:1)
In quarto enim libro clamorem per arterias et per fauces gradientem dicit, quod est nimio confidentius quam illud de navibus Sallustianum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXVI 10:2)
Praeterea radit vox fauces saepe, facitque Asperiora foras gradiens arteria clamor.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXVI 10:4)
In quibus id fuit, quod praecipuum auditu meminimus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XI 2:3)
In eo libro Cicero, cuin dixisset verba haec aufugio et aufero composita quidem esse ex praepositione ab et ex verbis fugio et fero, sed eam praepositionem, quo fieret vox pronuntiatu audituque lenior, versam mutatamque esse in au syllabam coeptumque esse dici aufugio et aufero pro abfugio et abfero - cum haec, inquam, ita dixisset, tum postea super eadem particula ita scripsit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 3:1)
tum servo quod imperaverat significat, cerva emissa in cubiculum Sertorii introrupit, clamor factus et orta admiratio est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXII 11:1)
Atque alia quidem quae reprehenderunt neque dictu neque auditu digna sunt, sed enim hoc, in quo sibimet ipsi praeter cetera esse visi sunt verborum pensitatores subtilissimi, cedo, quale id sit consideremus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 3:1)
Quod 'saxa' autem 'et scopulos eructari et erigi' eosdemque ipsos statim 'liquefieri et gemere atque glomerari sub auras' dixit, hoc, inquit, nec a Pindaro scriptum nec umquam fando auditum et omnium, quae monstra dicuntur, monstruosissimum est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, X 20:1)
Eamus, inquit, auditum nescio quem istum Ennianistam;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, V 3:2)
Quem cum iam inter ingentes clamores legentem invenissemus - legebat autem librum ex Ennii septimum - , hos eum primum versus perperam pronuntiantem audivimus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, V 5:1)
quodque turpis et improba est voluptas quae ex auditu, visu odoratuque procedit, quae vero ex gustu tactuque est, rerum omium foedissima est, cum hae duae bestiarum etiam sint, reliquae hominum tantum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, II 1:2)
gustus, tactus, odoratus, visus, auditus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, II 2:2)
Unde etiam literas scripsit (quo genere comitatis interdum utebatur) ad maiorem et senatum Londinensem, gloriando fere de pecuniis quas propter pacem receperat, satis gnarus arcas regis plenas Londinensibus rem suavissum auditu esse.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 20:2)
Inde profecti sunt Wellesiam, ubi baro Audleius (cum quo ductores rebellium consilia antea secreto miscuerant), vir nobilis ex antiqua prosapia sed ingenio turbido et in ruinam propriam aspirante, secum illis coniunxit, atque ab illis laetis clamoribus pro imperatore ipsorum agnitus fuit, animos iam novos sumentibus ipsis, cum senserint se ab uno ex proceribus duci.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 29:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION