라틴어 문장 검색

Si numerum modumque laetorum tristiumue consideres, adhuc te felicem negare non possis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:21)
Quis est enim tam compositae felicitatis ut non aliqua ex parte cum status sui qualitate rixetur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:7)
Nonne, o terrena animalia, consideratis quibus qui praesidere uideamini?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:7)
De quibus illud etiam considerandum puto quod nemo dubitat esse fortem cui fortitudinem inesse conspexerit et cuicumque uelocitas adest manifestum est esse uelocem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:6)
Quae quam sit exilis et totius uacua ponderis sic considera.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:6)
Quae quidem sola considerans Epicurus consequenter sibi summum bonum uoluptatem esse constituit, quod cetera omnia iucunditatem animo uideantur afferre.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:3)
Considera namque an per ea quibus se homines adepturos beatitudinem putant ad destinatum finem ualeant peruenire.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:2)
Atqui hoc quoque maxime considerandum puto quod nihil habeat suapte natura pecunia ut his quibus possidetur inuitis nequeat auferri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:20)
Considera uero, ne quod nihilo indigere, quod potentissimum, quod honore dignissimum esse concessum est, egere claritudine, quam sibi praestare non possit, atque ob id aliqua ex parte uideatur abiectius.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:19)
Quo uero, inquit, habitet, ita considera.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:1)
Consideranti, inquam, mihi plura minime aliud uidetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:21)
— Si animalia, inquam, considerem, quae habent aliquam uolendi nolendique naturam, nihil inuenio quod nullis extra cogentibus abiciant manendi intentionem et ad interitum sponte festinent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:2)
Non tam uero certus naturae ordo procederet nec tam dispositos motus locis, temporibus, efficientia, spatiis, qualitatibus explicarent nisi unus esset qui has mutationum uarietates manens ipse disponeret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:13)
quod solum quanta dignum sit ammiratione profecto consideras.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:4)
— Quisquis, inquam, dubitat nec rerum naturam nec consequentiam potest considerare rationum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION