라틴어 문장 검색

altius ire libet?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 542)
quo libet in numero me, Messaline, repone, sim modo pars vestrae non aliena domus :
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 735)
"cum libuit Pacem placidis emittere tectis, libera perpetuas ambulat illa vias:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권60)
ecce libet subitos pisces Tyrrhenaque monstra dicere, sed non est carminis huius opus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권482)
scaena sonat, ludi que vocant, spectate, Quirites, et fora Marte suo litigiosa vacent, quaerere multa libet, sed me sonus aeris acuti terret et horrendo lotos adunca sono.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권120)
Clamare libebat "Actaeon ego sum, dominum cognoscite vestrum!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 25:2)
Dixit, et (incertae tanta est discordia mentis) cum pigeat temptasse, libet temptare:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 51:1)
Ire libet procul hinc patriaeque relinquere fines, dum scelus effugiam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 39:30)
libet hac requiescere tecum (et requievit) humo pressitque et gramen et ipsum, inque sinu iuvenis posita cervice reclinis sic ait ac mediis interserit oscula verbis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 53:14)
Iamque tibi formae, iamque est tibi cura placendi, iam rigidos pectis rastris, Polypheme, capillos, iam libet hirsutam tibi falce recidere barbam et spectare feros in aqua et componere vultus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 71:9)
ut via finita est et opus requievit eundi, et poenae tellus est mihi tacta meae, nil nisi flere libet, nec nostro parcior imber lumine, de verna quam nive manat aqua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 26)
scribere plura libet :
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 356)
finge sed inmensis censibus esse pares, nempe dat id quodcumque libet fortuna rapitque, Irus et est subito, qui modo Croesus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 721)
nec dare tura libet nil exorantia divos, in tantis subeunt nec bona verba malis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1310)
percensere libet calamique revolvere sulcos, sidereis quos illa notis manus aurea duxit, ite hinc, dum rutilos apices submissus adoro, dum lacrimans veneror dumque oscula dulcia figo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3197)

SEARCH

MENU NAVIGATION