라틴어 문장 검색

Sed nunc a lege illa decemvirali discessum est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVIII 11:1)
Neque non illa quoque aput eundem poetam una in duobus verbis sententia cum egregia ratione repetita est;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXV 19:1)
Repetit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, I 7:1)
postquam inveneris, repetes nos.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, IX 11:3)
Eam pecuniam cum viro forte irata repetere instituit, adponit ei flagitatorem servum recepticium, hoc est proprium servum suum, quem cum pecunia reliqua receperat neque dederat doti, sed retinuerat;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VI 11:1)
Neque haut longe post Aristoteles philosophus et post aliquanto Demosthenes vita functi sunt isdemque ferme tempestatibus populus Romanus gravi ac diutino Samnitium bello conflictatus est consulesque Tiberius Veturius et Spurius Postumius, in locis iniquis apud Caudium a Samnitibus circumvallati ac subiugi missi, turpi foedere facto discesserunt, ob eamque causam, populi iussu Samnitibus per fetiales dediti, recepti non sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XXI 35:1)
Sed cum iam prima fax noctis et densiores esse tenebrae coepissent, prosecuti Favorinum in domum, ad quam devertebat, discessimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, I 17:1)
Denique vi quadrupes equus atque elephanti Proiciunt sese, neque multis postea versibus additis, celebrantibus eum laudantibusque omnibus, discessit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, V 5:2)
Discedit ille a vicino gratias agens et laetus, tamquam adeptus rei rusticae disciplinam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XII 10:1)
Non ex iure manum consertum, sed magis ferro Rem repetunt regnumque petunt, vadunt solida vi.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, X 5:5)
Idcirco Ennius significare volens gestum, non, ut ad praetorem solitum est, legitimis actionibus neque ex iure manum consertum, sed bello ferroque et vera vi atque rem repeti dixit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, X 11:1)
Richardo enim Tertio constitutum erat odio fratris eius utriusque (regis Edwardi et Clarentiae ducis) atque eorum stirpis (cum scilicet sanguine amborum manus suas imbuisset) posteros eorum sub variis et falsis praetextibus (de quibus antea diximus) successione in regnum privare et comitem istum (si ipse sine liberis discederet) in regem destinare.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 11:4)
Prior etiam Trinitatis monitus est hic in Anglia ut discederet.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 27:16)
Neque hoc non viderunt legati, sed prudente consilio satius esse duxerunt regi hoc per literas significare quam ab aula Maximiliani discedere antequam regis mentem circa hanc rem cognovissent, eo magis quod Maximilianus ipse nihil de magniloquiis suis detrehabat, sed eos responsis quae rem indies differebant detinebat, adeo ut mora iustam caussam habere viderentur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 17:3)
Sed Perkinus, a suis monitus ut ignem suum (qui hactenus tantum in viridi ligno despasceret) vivum servaret follibus veluti assiduis, iterum in Hiberniam navigavit, unde prius propter spes praebitas a Gallis, potius quam propter aliquod impedimentum aut tepeditatem quam in illo populo expertus esset, discesserat.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 14:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION