라틴어 문장 검색

cum circa hanc fere consultationem disceptatio omnis verteretur, Hannibal nominatim interrogatus sententiam in universi belli cogitationem regem atque eos, qui aderant, tali oratione avertit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 71:1)
Zmyrnam enim et Lampsacum et Alexandriam Troadem et Lysimachiam in Europa iactatas in illis disceptationibus esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 394:2)
concesso vero in Asiam transitu et non solum frenis, sed etiam iugo accepto quae disceptatio ex aequo, cum imperium patiendum sit, relicta est?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 408:1)
quorum princeps legationis expositis initiis amicitiae cum populo Romano meritisque Rhodiorum Philippi prius, deinde Antiochi bello nihil inquit nobis totas nostra actione, patres conscripti, neque difficilius neque molestius est, quam quod cum Eumene nobis disceptatio est,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 634:1)
utcumque tamen res sese habet, magis verecundia nostra adversus regem nobis obstat quam ipsa disceptatio aut nobis impedita est aut vobis perplexam deliberationem praebitura videtur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 637:2)
his, quae praesentis disceptationis essent, libera mandata;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 669:1)
postremo in huius maxime invidiam desistere se petitione Glabrio dixit quando, quod taciti indignarentur nobiles homines, id aeque novus competitor intestabili periurio incesseret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 694:1)
tertio, cum de petitione destitisset reus, nec populus de multa suffragium ferre voluit, et tribuni eo negotio destiterunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 696:3)
parva disceptatio de urbibus tenuit, quae cum sui iuris aliquando fuissent, avelli velut a corpore suo aegre patiebantur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 109:1)
parva disceptatio de Attali auxiliaribus orta est, quod Romano tantum militi pactum Antiochum ut daretur frumentum Seleucus dicebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 149:1)
ubi cum disceptatio fuisset, et rem inclinatam cerneret, incepto destitit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 370:2)
Magna ibi non disceptatio modo sed altercatio fuit, cui consul, cum alia satis ambitiose partem utramque fovendo incerta respondisset, una denuntiatione ut bello abstinerent, Romam ad senatum legatos misissent, finem imposuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 386:1)
senatui disceptationem omnium rerum permittebat:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 389:1)
eum contra dicere velle, proficiscentemque in provinciam ita sibi mandasse ut ea disceptatio integra in adventum suum servaretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 33:1)
quorum sub adventum ad Thessalica Tempe omnibus iis civitatibus, quibus cum rege disceptatio erat, concilium indictum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 268:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION