라틴어 문장 검색

Arduum etiam est ratione vicinitatis et divitiarumac potentiæ utriusque partis et etiam multis aliis rationibus, quæde facili non possent excogitari, nec conveniens esset hic numerari.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 16:3)
"Ego sum in mortali peccato et, si totam meam substantiam distribuero in cibospauperum, caritatem autem non habeam, nichil mihi prodest."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 10:2)
Scientia est nobilis possessio quæ distributa multipliciter suscipitincrementum et avarum dedignatur possessorem, et nisi publicetur citoelabitur et evanescit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 6:1)
Necessitas compulit me convenire inimicum, ut quae volebam mihi concederet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 26:7)
Sicut homo mendax in principis comitatu non convenit, sica regno caelorum excludendus erit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 72:2)
Venerunt ergo in locum ubi potatores convenerant.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 84:2)
Saepius tamen illuc ibat quo dominamegressam viderat, desiderans eam convenire;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:10)
Quidam habuit virgultum, in quo rivulis fluentibus herba viridis eratet pro habilitate loci conveniebant ibi volucres modulamine vocum cantusdiversos exercentes.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 149:1)
Auditis sermonibus regis frater fratrem convenit et quantadominus promiserat, ordine retaxavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 175:12)
Quod videns puer bonae indolisanimo condoluit, condolens horrea deplevit et pauperibus distribuit etde penu vinum extraxit et carnes quas habebat egentibus erogavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:7)
Ad quam plurimi convenerunt philosophi, de quibusunus ait:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 229:2)
Quae summa praevidit providentiae simplicitas, "fatum singula digerit in motum locis, formilis, temporibusque distributa";
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 12:2)
(21) Hermes autem Trismegistus dicit, quod fatum, quod Graeci ymarmenen dicunt, est causarum complexio singulis temporaliter distribuens, quae sacramento deorum caelestium sunt praeordinata.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 3:1)
Per convenientes autem motui caelesti dispositiones corporales et apprehensiones animales iuvatur caelestis effectus.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 11:7)
Hoc autem secundum sententiam Peripateticorum non bene convenit, quia sine dubio inter agens et movens et motum immediatio debet esse coniunctionis et contactus.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 13:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION