라틴어 문장 검색

Servatus crinis docet solem naturae rerum numquam esse in operto:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 14:2)
Nos pavidi trepidare metu crinemque flagrantem Excutere et sanctos restinguere fontibus ignes.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 7:3)
— Galeamque ensemque vocati Accipiunt, quasi non sponte accepturi munus, quod erat damnum verecundiae.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 2:4)
— Capulo tenus abdidit ensem.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 14:3)
passis Priameia virgo Crinibus, ex loco:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 21:3)
Tum lateri atque humeris Tegeaeum subligat ensem, Demissa ab laeva pantherae terga retorquens.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 6:3)
humero simul exuit ensem Auratum, mira quem fecerat arte Lycaon Gnosius atque habilem vagina aptarat eburna.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 5:2)
Sic fatus galeam larva tenet, atque reflexa Cervice orantis capulo tenus abdidit ensem.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 5:11)
Iamque adeo rutilum thoraca indutus aenis Horrebat squamis, surasque incluserat auro, Tempora nudus adhuc, laterique accinxerat ensem:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 11:2)
Nam de superciliis et crinibus totum se Iovis vultum collegisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 23:3)
In libro quarto in describenda Elissae morte ait quod ei crinis abscisus esset his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 1:1)
Nondum illi flavum Proserpina vertice crinem Abstulerat, Stygioque caput damnaverat Orco.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 1:2)
Deinde Iris a Iunone missa abscidit ei crinem et ad Orcum refert.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 1:3)
Unde haec historia, ut crinis auferendus sit morientibus, ignoratur:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 2:2)
In hac enim fabula in scenam Orcus inducitur gladium gestans quo crinem abscidat Alcestidis, et sic loquitur, Ἡ δ’ οὖν γυνὴ κάτεισιν εἰς Ἅιδου δόμους.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION