도구

도구

라틴어 문장 검색

Sola viro mulier spoliis exultat ademptis, Sola locat noctes, sola licenda venit, Et vendit quod utrumque iuvat quod uterque petebat, Et pretium, quanti gaudeat ipsa, facit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1020)
aspice, ut ante ipsum teneris exultet in herbis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:212)
"virgo est, et spretos bis tamen ulta focos, Hippolyte infelix, velles coluisse Dionen, cum consternatus diripereris equis."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권188)
"Parthe, quid exultas?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권301)
Et nunc adludit viridique exsultat in herba, nunc latus in fulvis niveum deponit harenis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 69:11)
Exsulta victrixque inimica triumpha.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 21:7)
Ut semel imposita est pictae Philomela carinae, admotumque fretum remis tellusque repulsa est, "vicimus" exclamat, "mecum mea vota feruntur" exsultatque et vix animo sua gaudia differt barbarus et nusquam lumen detorquet ab illa, non aliter, quam cum pedibus praedator obuncis deposuit nido leporem Iovis ales in alto:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 42:1)
Pars inde cavis exsultat aenis, pars veribus stridunt:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 48:6)
Interea validum posito medicamen aeno fervet et exsultat spumisque tumentibus albet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 16:9)
at illam lenta tenet radix exsultantemque coercet, dumque ubi sint digiti, dum pes ubi, quaerit, et ungues, adspicit in teretes lignum succedere suras, et conata femur maerenti plangere dextra, robora percussit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 9:4)
Illic Credulitas, illic temerarius Error vanaque Laetitia est consternatique Timores Seditioque recens dubioque auctore Susurri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 7:10)
tum moles tacta dehiscit, vivaque per rimas proceraque surgit harundo, osque cavum saxi sonat exsultantibus undis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 76:4)
15. « Abraham […] exsultavit, ut videret diem meum, et vidit et gavisus est » (Io 8,56).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:1)
non se silvestris olivi surculus exultans alieno stipite iactat, sed monet ut generis proprii memor unguine amaro contristare comas desuescas, stirpe nec imo invideas missis in celsa cacumina virgis, blasphemas Dominum, gens ingratissima, Christum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3110)
inde est quod omnes credimus illo quietis tempore quo gallus exultans canit Christum redisse ex inferis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum20)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION