라틴어 문장 검색

Quod M. Cato differre dixit properare et festinare;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 1:1)
et quam incommode Verrius Flaccus verbi quod est festinat ἔτυμον interpretatus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 1:2)
FESTINARE et properare idem significare atque in eandem rem dici videntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 2:1)
Aliud est ' properare,' aliud ' festinare.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 3:2)
qui multa simul incipit neque perficit, is festinat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 3:4)
' Festinat,' inquit, a fando dicitur, quoniam isti ignaviores, qui nihil perficere possunt, plus verborum quam operae habent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 4:2)
Sed id nimis coactum atque absurdum videtur neque tanti esse momenti potest prima in utroque verbo littera, ut propter eam unam tam diversa verba festinare et fari eadem videri debeant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 5:1)
Commodius autem propiusque visum est, festinare esse quasi fessum esse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 6:1)
Nam qui multis simul rebus properandis defessus est, is iam non properat, set festinat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 6:2)
Quamobrem postea, cum proelio victus in ultima regni refugisset et mori decrevisset, venena violentissima festinandae necis causa frustra expertus, suo se ipse gladio transegit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XVI 6:1)
Et philosophus aliquantum cunctatus an respondere ei conveniret, Si quid ego, inquit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, I 10:1)
Comes Devoniae et filius suus cum Carois, et Fulfordiis, et aliis eiusdem provinciae viris eminentibus (non accersiti, sed audientes regem huic expeditioni tanto animi impetu incumbere) cum turmis et cohoritibus quas conscripserant festinabant ut primi urbi Exoniae auxiliarentur et regis ipsius copias praeverterent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 10:6)
Rex autem tanto diligentius ad eam mittere festinavit, nesciens utrum gravida ex Perkino forte esset, unde turbae istae in persona Perkini desiturae non videbantur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 12:7)
Rex quamprimum nova de hoc eventu accepisset iussit statim ut comes Arundeliae suo nomine regem Castiliae visitaret atque ei significaret se, sicut dolebat de infortunio eius, ita laetari quod periculum maris evasisset, quodque sibi occasio daretur eum honore debito prosequendi, et ab eo petere ut ipse se quasi in suo esse regno existimaret, ipsumque regem Henricum qua poterat celeritate in eius amplexus festinare.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 9:6)
neque muscum aut segetem herbidam demetere festinamus, sed messem tempestivam expectamus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 286:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION