라틴어 문장 검색

Hocque ille ut erat sollertis ingenii, quod evenerat ratus, aut forte doctus ab eo per quem vocabatur, rupturum concordiae iura Gallicanum militem suspicatus, missam ad se tesseram finxit redeundi cum eo, ad observandas Rheni ripas quasi furore barbarico crudescente:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 10장 3:1)
Totius autem sementem exitii et cladum originem diversarum, quas Martius furor incendio insolito miscendo cuncta concivit, hanc comperimus causam.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 2장 1:1)
Per indutias infidi et inconstantes, ad omnem auram incidentis spei novae perquam mobiles, totum furori incitatissimo tribuentes.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 2장 11:1)
Barbarique hoc contemplate, globos irrupere nostrorum incauti, et parmas oppositis corporibus illidendo, obvios hastis perforabant et gladiis, furoreque urgente cruento, et tribuni et pleraque pars armatorum periere, signis ereptis, praeter ducem infaustum, qui ad id solum intentus, ut confligentibus aliis, proriperet ipse semet in fugam, urbem cursu concito petit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 5장 9:2)
Sequebantur itaque furore ex oculis lucente barbari nostros, iam linquente venarum calore :
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 13장 10:1)
Reliquid regnum duobus filii sui, Pertarit et Gudiperti, Inter ipsi fratres malis hominibus discordia facientes in tantum, ut alterium regnum invaderent.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 135)
Causa autem discordiae ista fuit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 313)
Quis potest dicere furore, quam pater eius vehementer iratus fuisset?
(Andreas Bergomas, Chronicon, 106)
Post cuius mortem discordia inter ipsis tres germanis surrexit, Hludowicus et Carolus ex una parte, Lotharius ex altera.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 121)
His denique inter se discordantibus Nortmanni ultra mare positi, eorum audientes discordiam, navali evectione cum infinita multitudine mare transito Taruennam urbem Morinorum mediante mense Iulio igne et gladio vastaverunt, nemine sibi resistente.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXVIIII 7:1)
Inter quos erant primi huius discordiae Fulcho archiepiscopus et Hrodulfus abba necnon et Balduinus comes.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVIII 37:3)
quem insecutus Odo rex, volens determinare bello finem discordiae.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCIIII 51:10)
Sed intercurrentibus nuntiis distulit rex profectionem et Karoli fidelibus indixit placitum usque post pascha, ut hieme sine discordiis agerent.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 54:10)
Sed postea, mediante inter illos spiritu discordiae, separati sunt ab invicem, et tamen remota querentes habitacula semper iactitabant etiam se visiones angelicas vidisse et signa fecisse.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 85:4)
furor infelix acerbi animi et misera insania crudae senectutis.
(아풀레이우스, 변명 51:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION