라틴어 문장 검색

tamen huic leviter gementi illi ipsi, qui ferunt saucium, personae gravitatem intuentes non dubitant dicere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 49:2)
an quod corporis gravitatem et dolorem animo iudicamus, animi morbum corpore non sentimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 1:2)
quid est quod tantam gravitatem constantiamque perturbet?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 57:9)
verum tamen haec est certa et propria sanatio, si doceas ipsas perturbationes per se esse vitiosas nec habere quicquam aut naturale aut necessarium, ut ipsam aegritudinem leniri videmus, cum obicimus maerentibus imbecillitatem animi ecfeminati, cumque eorum gravitatem constantiamque laudamus, qui non turbulente humana patiantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 60:2)
solane beata vita, quaeso, relinquitur extra ostium limenque carceris, cum constantia gravitas fortitudo sapientia reliquaeque virtutes rapiantur ad tortorem nullumque recusent nec supplicium nec dolorem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 13:3)
Et si Zeno Citieus, advena quidam et ignobilis verborum opifex, insinuasse se in antiquam philosophiam videtur, huius sententiae gravitas a Platonis auctoritate repetatur, apud quem saepe haec oratio usurpata est, ut nihil praeter virtutem diceretur bonum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 34:4)
ea si bona ducemus, quid erit in philosophi gravitate quam in volgi opinione stultorumque turba quod dicatur aut gravius aut grandius?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 46:6)
inde est indagatio nata initiorum et tamquam seminum, unde essent omnia orta generata concreta, quaeque cuiusque generis vel inanimi vel animantis vel muti vel loquentis origo, quae vita, qui interitus quaeque ex alio in aliud vicissitudo atque mutatio, unde terra et quibus librata ponderibus, quibus cavernis maria sustineantur, qua omnia delata gravitate medium mundi locum semper expetant, qui est idem infimus in rutundo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 69:3)
reliquis quidem licet facere id quod fere faciunt, ut gravitatem dignitatemque virtutis exaggerent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 85:8)
Pars haec Mechanicae a Veteribus in Potentiis quinque ad artes manuales spectantibus exculta fuit, qui Gravitatem (cum potentia manualis non sit) vix aliter quam in ponderibus per potentias illas movendis considerarunt.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 서문 1:22)
potentiis non manualibus sed naturalibus scribentes, ea maxime tractamus quae ad Gravitatem, levitatem, vim Elasticam, resistentiam Fluidorum & ejusmodi vires seu attractivas seu impulsivas spectant:
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 서문 1:24)
Ibi enim, ex phaenomenis caelestibus, per Propositiones in Libris prioribus Mathematice demonstratas, derivantur vires gravitatis quibus corpora ad Solem & Planetas singulos tendunt.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 서문 1:29)
At postquam Motuum Lunarium inaequalitates aggressus essem, deinde etiam alia tentare caepissem quae ad leges mensuras Gravitatis & aliarum virium, ad figuras a corporibus secundum datas quascunque leges attractis describendas, ad motus corporum plurium inter se, ad motus corporum in Mediis resistentibus, ad vires, densitates & motus Mediorum, ad Orbes Cometarum & similia spectant, editionem in aliud tempus differendam esse putavi, ut caetera rimarer & una in publicum darem.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 서문 2:3)
Hujus generis est gravitas, qua corpus tendit ad centrum Terrae:
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 정의 15:1)
at si in regiones ascendatur ubi gravitas acceleratrix fit minor, pondus pariter minuetur, eritq;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 정의 26:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION