라틴어 문장 검색

orant succedere muris dignarique domos, nec tecta hostilia victor aspernatus init;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권382)
Fortunae invidia est, si quis immerito miser.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, F12)
Nam et si qua simplicitas erat veritatis, eo magis scrupulositas humana fidem aspernata mutabat,2 per quod in incertum miscuerunt etiam quod invenerant certum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 47장 3:1)
Si et doctrinam saecularis litteraturae ut stultitiae apud deum deputatam aspernamur, satis praescribitur nobis et de illis speciebus spectaculorum, quae saeculari litteratura lusoriam vel agonisticam scaenam dispungunt.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 17장 3:2)
immerito iuueni parce nocere, dea.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 53)
Romani veteres peregrinum regem aspernabantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 180:2)
ad haec Tullus nuntiate, inquit, regi vestro regem Romanum deos facere testes uter prius populus res repetentes legatos aspernatus dimiserit, ut in eum omnes expetant huiusce clades belli.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 230:1)
haud aspernatus Tullus tamen, si vana adferantur, in aciem educit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 237:1)
nam priores ita regnarunt ut haud immerito omnes deinceps conditores partium certe urbis, quas novas ipsi sedes ab se auctae multitudinis addiderunt, numerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 3:2)
id vero haud secus quam praesentem mercedem regni aspernata plebes;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 451:1)
aspernati patres sunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 533:1)
rem non aspernabantur patres:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 338:1)
averterent ab ira parumper ad cognitionem cogitationemque animos, et potius unum tot Claudiis deprecantibus condonarent quam propter unius odium multorum preces aspernarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 643:1)
dein cum undique plus in illo senili animo non consilii modo, sed etiam virtutis esse quam in omnibus aliis dicerent laudibusque haud immeritis onerarent, et consul nihil remitteret, precatus tandem deos immortales Cincinnatus ne senectus sua in tam trepidis rebus damno dedecorive rei publicae esset, dictator a consule dicitur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 152:1)
se quisque belli ducem potiorem ferre, curam urbis ut ingratam ignobilemque aspernari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 491:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION