라틴어 문장 검색

silvarum incola ille efferatus castus intactus rudis, mihi te reservas?
(세네카, 파이드라 13:15)
incola Cacus erat, metuendo raptor ab antro, per tria partitos qui dabat ora sonos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 94)
seu patrios liber iam legibus Argos incolis et mersum tumulis Eurysthea calcas, sive tui solium Iovis et virtute parata astra tenes, haustumque tibi succincta beati nectaris excluso melior Phryge porrigit Hebe:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis12)
cum tibi longaevus referet trucis incola terrae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii54)
auget resupina maniplos Elis, depressae populus subit incola Pisae, qui te.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권101)
"umquam effugies, seu tu pavidi ferus incola luci, sive deis, utinamque deis, concessa voluptas, non, si consertum super haec mihi membra Giganta subveheres."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권212)
mugire potentem Inachon agricolae, gemini maris incola narrat Thebanum toto planxisse Palaemona ponto, haec audit Pelopea phalanx, sed bellicus ardor consiliis obstat divum prohibetque timeri.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권198)
solas dum tardius artat Echion Ogygias, audax animis Spartana iuventus inrupit, caesique ruunt in limine primo incola Taygeti Panopeus rigidique natator Oebalus Eurotae;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권220)
Qui etiam prouinciae Orientalium simul et Occidentalium Saxonum, nec non et Orientalium Anglorum atque Nordanhymbrorum, a quibus praesulibus, uel quorum tempore regum gratiam euangelii perceperint, nonnulla mihi ex parte prodiderunt.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, 서문 2:3)
Sed et Danihel reuerentissimus Occidentalium Saxonum episcopus, qui nunc usque superest, nonnulla mihi de historia ecclesiastica prouinciae ipsius, simul et proxima illi Australium Saxonum, nec non et Uectae insulae litteris mandata declarauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, 서문 2:5)
et in suis quique prouinciis hanc mihi suae remunerationis uicem rependant, ut, qui de singulis prouinciis siue locis sublimioribus, quae memoratu digna atque incolis grata credideram, diligenter adnotare curaui, apud omnes fructum piae intercessionis inueniam.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, 서문 3:4)
De situ Brittaniae uel Hiberniae, et priscis earum incolis.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I.1)
In primis autem haec insula Brettones solum, a quibus nomen accepit, incolas habuit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 3:1)
quae habet ab oriente in occasum XXX circiter milia passuum, ab austro in boream XII, in orientalibus suis partibus mari sex milium, in occidentalibus trium, a meridiano Brittaniae littore distans.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. III. 1:2)
sed quia a parte Brettonum erant remotae, duobus sinibus maris interiacentibus, quorum unus ab orientali mari, alter ab occidentali, Brittaniae terras longe lateque inrumpit, quamuis ad se inuicem pertingere non possint.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XII.6)

SEARCH

MENU NAVIGATION